穆穆清光外,葱葱佳气中。
云天看斗柄,寰海受和风。
雕云燎馥沉复暖,彩胜风翩玉燕寒。
天上春光来咫尺,琼花瑶草遍阑干。
琐窗朱户无寒到,长似春光日日来。
自是螽斯载风什,可烦箫磬祀高禖。
玉甃兰封麝,瑶池柳养金。
宸章先造化,摛藻自春林。
靧面桃花有意开,光风转蕙日徘徊。
昭阳天近知春早,玉琯东风破雪来。
日射觚棱气郁葱,露华犹冷玉芙蓉。
琐窗朱户春光暖,珠蕊琼花无数重。
腊寒辟易沉香火,春意侵寻玉琯灰。
阴德承天专静厚,发生有助到根荄。
群心与物为春久,唤得春风破腊回。
天近自应通信息,梅花不用犯寒来。
雪才盈尺云阴解,负不鸣条雨块完。
春力急催冬事退,君王宽政不恒寒。
春逐东风行地上,德随和气散寰区。
圣人中正观天下,道本无言教已孚。