落魄江湖载酒行,楚腰纤细掌中轻。
十年一觉扬州梦,赢得青楼薄幸名。
眼前迎送不曾休,相续轮蹄似水流。门外若无南北路,
人间应免别离愁。苏秦六印归何日,潘岳双毛去值秋。
莫怪分襟衔泪语,十年耕钓忆沧洲。
玉仙瑶瑟夜珊珊,月过楼西桂烛残。
风景人间不如此,动摇湘水彻明寒。
血染斑斑成锦纹,昔年遗恨至今存。
分明知是湘妃泣,何忍将身卧泪痕。
溪边杨柳色参差,攀折年年赠别离。一片风帆望已极,
三湘烟水返何时。多缘去棹将愁远,犹倚危亭欲下迟。
莫殢酒杯闲过日,碧云深处是佳期。
娉娉袅袅十三馀,豆蔻梢头二月初。
春风十里扬州路,卷上珠帘总不如。
岂君心的的,嗟我泪涓涓。绵羽啼来久,锦鳞书未传。
兽垆凝冷焰,罗幕蔽晴烟。自是求佳梦,何须讶昼眠。
十载名兼利,人皆与命争。青春留不住,白发自然生。
夜雨滴乡思,秋风从别情。都门五十里,驰马逐鸡声。