秋风起,白露垂。
天涯客子夜索衣,箧中惟有江南苎,一片银丝万行泪。
犹是前年暮春寄,寄时不为秋风寒,此夜却同秋月看。
若为乘夜渡,贪涉此山川。
水自三湘合,云知七泽连。
蛩声暗秋色,雁语杂寒烟。
莫问黄陵庙,门前断客船。
问道祝融东,逢僧是远公。
林间孤殿破,石下半潭空。
云影恋苔绿,山光借树红。
翻经对灵鹫,日日鸟声中。
江上冲寒发,伤心岁事凋。
乱山三面雪,孤棹五更潮。
来往换新鬓,寒暄老黑貂。
谁云到家近,翻使旅魂消。
古谚船胥口,无风亦自行。
云来山觉润,鱼见水知清。
乌石关谁凿,桐君庐几楹。
襄阳少耆旧,谁为续图经。
云染衣裾水染心,狂游宁复计迷津。
他乡作客花为伴,午夜长歌月是邻。
自有青山囊里卖,何妨白发旅中新。
新诗莫说无人继,为报蓝田兆已真。
树里看云远更浓,与君只隔几山松。
论交未即眉间色,识面难将病后容。
春尽黄鹂啼处处,雨深青嶂湿重重。
陆机孙楚官相似,倘肯来寻石竹踪。
东望相思泪欲流,尺书缄就寄无由。
诗当穷巷何人辨,业有残篇只自雠。
一片青山寒屋上,半村红杏老枝头。
五湖城外陶家柳,雨后新巢几个鸠?
论交不是路歧情,青眼争随杨柳生。
故国年华花一树,贫家尊俎酒三行。
石边流水原无味,门外青山岂必名。
却恐君归近城郭,倘将诗句落公卿。
思君无那路重重,何处山形是九龙。
蒋诩门前三径竹,陶潜宅里一株松。
汲泉酿酒添新瓮,留客裁诗入暮钟。
今夜阑干挂春月,清光可似别时浓。