展开阅读全文
长春殿古生荆荟,犹有前朝遗物在。
锦囊珍重出玄圭,双虬刻作蜿蜒态。
枯皮剥制弄几刓,断玦精坚磨不杀。
吾闻李氏据江左,文彩风流高一代。
当时好玩不独此,器用往往穷奢汰。
徵工选技填御府,不惜千金为赏赍。
治兵唐推英卫精,治民汉许龚黄最。
惜哉取士不知术,妙手独得庭邽辈。
真主驱驰八极中,荒王逸乐孤城内。
汗青得失更谁论,尤物竞为人宝爱。
嗟余视此真粪土,事有至微犹足戒。
投文欲往吊江流,幽魂未泯应惭悔。
寒从何处来,凛色照闽楚。
挹之霜松下,清澹不成雨。
豪生小病之,一笑窥寰宇。
天转隐江湖,吾心正如许。
酷爱鹅溪水,潺潺傍马流。
落梅寒崦静,啼鸟暮村幽。
我病今朝已,君家有酒不。
新斋最奇绝,犹得少淹留。
一径联镳去,身疑在画图。
林阴穿欲尽,山霭近还无。
下榻聊盘礴,裁诗屡嗫嚅。
道人留客意,片月出云孤。
展开阅读全文
悲风啸荒垣,歌断庭花曲。
璧月夜沈辉,琼树春销馥。
效圻游从盛,想像犹经目。
丽景明新妆,清波映鲜服。
承恩属令姿,被选皆华族。
朝从结绮游,暮向临春宿。
意高时忽谢,步远涂方促。
荣华事不长,哀乐情难足。
悠悠六朝事,围眄风惊烛。
永怀兴亡端,斯文惭丽缛。
展开阅读全文
屯田词,考功诗,
白水之白锺此奇。钩章棘句凌万象,
逸兴高情俱一时。耆卿骨朽士特死,
涧谷错莫无晶辉。后生俊秀何其寡,
吾宗喜有莱孙者。双瞳点漆面如水,
一见使我心神写。读书已通经,
学赋已知律。只今年十三,
吐气成五色。骊珠出海夜生光,
突笴流弦追莫及。人材有价谁能私,
不妨乃翁聊誉儿。囊中彩笔今付汝,
往继二妙声名驰。
展开阅读全文
忆昔寻春西洛桥,酴醾结洞横朱架。
翠帷银网一番新,百万花头相枕籍。
飘摇羽客静疑仙,窈窕素娥娇欲嫁。
细蕤摘贮绛纱囊,扑鼻清香夺兰麝。
论花每恨流品杂,韵绝江梅此其亚。
纷纷红紫已空条,耿耿冰霜犹照夜。
只今漂泊一身存,海角逢春足悲咤。
银苞翠蔓宛如昨,瘦骨苍颜忽惊乍。
当时我最推少年,想见同游更衰谢。
洛阳园苑狐兔生,虏骑时来北邙下。
浮生荣悴均有老,万古兴衰那足讶。
南邻地主好襟怀,官事稍闲须命驾。
急须唤酒赏余研,恶雨狂风不相借。
戏马英雄安在哉?閒因九日上崔嵬。
步穷岩壑身忘倦,望尽乾坤意始开。
已向晚风伴落帽,可无新菊共浮杯。
佳时及早须行乐,老境侵人咄咄来。
展开阅读全文
日昃无全照,南迁事仓忙。
龙谣方协瑞,星衲已告亡。
凌迟百年运,凛凛危莫将。
向来问鼎人,项背常相望。
环宫白羽列,面阙鸣弦张。
膺图未跻泰,卜世岂有长。
独怜短辕公,推刃杀忠良。
百身嗟莫赎,一恸鬓成苍。
时移事亦更,为宋复为梁。
惟有采石潮,年年到前岗。
七事疑生何晏,三爻梦感虞翻。
独养灵龟不昧,有人高卧颐轩。