一点春回枯卉,万家譟动寒墟。
凤饼龙团玉食,伤心半入穹庐。
秋空晚自明,孤烟澹难起。
适意一枝筇,时来对寒水。
已把重阳菊,吟怀不为秋。
江湖三俊远,天地一翁愁。
日近书来少,宵长梦不休。
吴云犹可望,时上堇峰头。
润色瑳,癯身楕。
飞石尘,供药裹。
以小代大无不可,汝虽眇乎是磊砢。
摩顶至踵辅衰我,彼方归卧留莫果。
魁梧之才用则左,{左口右画}然长叹口侈哆。
有意扶名教,躬行语默中。
楷模陶士器,药石补天聪。
衡岳邻新卜,伊川道已东。
传经知有子,接武大明宫。
海内群雄逐鹿时,虬髯一见识英姿。
牖窥已叹尚书妇,野拜仍惊柱国儿。
荒城莽莽蔽荆榛,虎踞龙蟠迹已陈。
赤壁战争江照晚,青楼歌舞鸟鸣春。
十年王气雄图尽,一叠寒笳客恨新。
折屐风流犹可想,只今高卧岂无人。
曾访高人上翠峰,至今清兴逐松风。
篮舆梦想行山处,白葛花开细雨中。
八叶炎图茂,千龄圣主昌。
农桑开汉域,礼乐焕周庠。
晏粲三登乐,讴吟七闰长。
徽名辞镂玉,盛举冠前王。
野步忘归远,春心不自休。
管弦非老伴,风雨定花仇。
柳暗深深路,溪寒小小楼。
谢娘歌白伫,此意可忘忧。