展开阅读全文
心存名山久,积岁未及游。
将过值风雨,路不通马牛。
丁壮四五人,篮轝时更休。
转谷逢烟火,下隰多田畴。
偃穟黄压亩,刈麻东盈丘。
始觉山门深,长松如腾虬。
直上百余尺,苍髯叶修修。
五峰迎人来,冷逼台殿秋。
石泉出云中,引入舍下流。
缘源至岩口,岩底鱼可钩。
天昏碧溪去,果熟青猿偷。
草树不尽识,自起诗人羞。
溅溅涧水浅,苒苒菖蒲稠。
菖蒲花已晚,菖蒲茸尚柔。
灵根采九节,试共野僧求。
逡巡能致之,衰疾无甚忧。
昔闻有释子,渡江用杯浮。
栖心向兹地,埋骨在林陬。
驳阴漏斜光,徒欲穷巅幽。
夜还南陵郭,几落猛虎喉。
展开阅读全文
殿幄陈金石,宫梧集凤凰。侍臣严虎帐,法衮被龙章。
九谷初登稔,群黎共乐康。宴盘犀作镇,舞缀锦成行。
玉椀盛冰滑,纱笼奏馔凉。庑深容小语,槐密漏微阳。
庭立卫兼霍,坐尊萧与张。清尘汲瑶井,泛宇蔼天香。
兽跃缘橦地,旗开踏鞠场。楼传红帻唱,帘隐内家妆。
鸱攫曾无弹,蜂来误有芳。门傍铜铸马,帝所翠为觞。
万国趋王会,诸公佩水苍。螭头左史笔,陛楯半更郎。
雅著明时乐,需言盛德光。添花慕平一,赐菊异元常。
身已陪多士,心宁愧下乡。薄才何所补,歌咏播殊疆。
展开阅读全文
春雷未出地,南土物尚冻。
呼噪助发生,萌颖强抽{上艹下共}。
团为苍玉璧,隐起双飞凤。
独应近臣颁,岂得常寮共。
顾兹实贱贫,何以叨赠贡。
石碾破微绿,山泉贮寒洞。
味余喉舌甘,色薄牛马湩。
陆氏经不经,周公梦不梦。
云脚俗所珍,鸟觜夸仍众。
常常滥杯瓯,草草盈罂瓮。
宁知有奇品,圭角百金中。
秘惜谁可邀,虚斋对禽哢。
天意漫漫物自供,闻香能至是喧蜂。
野人割蜜不须尽,留与寒脾作御冬。
月缺不改光,剑折不改刚。
月缺魄易满,剑折铸复良。
势利压山岳,难屈志士肠。
男儿自有守,可杀不可苟。