满地萱谁种,金花绕北堂。儿曹如解道,不遣隐忧长。
北风遥遥吹客舟,凉月下瞰疏帏秋。迟回莎岸虫唧唧,顾盻玉宇鸿悠悠。
日暮晴云敛海色,天南宿草连芳洲。美人若为成远别,含情一上江之楼。
岁晚部兵归幕府,早春仍上梧州船。时人休讶予官散,捕盗新兼理税钱。
释宪还刀服,陶然世虑空。年年见菜子,日日舞春风。
野水醅尊绿,山花压鬓红。不知全楚外,斯乐几人同。
五月征蛮戌海边,班师喜奉檄初旋。即看万众生春色,无复连山怯瘴烟。
帅府恩深容纪过,竖儒业在岂求田。白头汗马知何济,转觉归心剧去年。
蜀相隆中昔未遇,管乐自比人争嗤。乘时不解致真主,掀揭风云那得知。
许身稷契者谁子,冻饿作诗愁欲死。泥沙龙卧亦已多,会际安知不如此。
君不见汉时卜庶长,君不见秦时张主翁。椎埋折拉齿国士,一挥百万称世雄。
淮阴有美况年少,冠玉未可轻嘲笑。岁旱窃慕商家霖,横目何人许同调。
庙堂正尔咨吁谟,耕莘钓渭庸非夫。傥驰精爽见物色,忍使苍生望眼枯。
芳蕤双吐及先春,促席频看更可人。□是江城思无限,未应摇落倍相亲。
去年忆我燕山北,此日送君西蜀游。便与□鸿带书道,小塘新隐荻花秋。
谁把幽姿照玉盘,清芬散入海天宽。明时好结灵均佩,莫作寻常瑞应看。
黛眉暗锁针停缕。半捲珠帘,默听流莺语。往事不堪秋梦断。
无情几点芭蕉雨。
鱼雁漫凭传尺素。镜掩妆台,枉避纤腰妒。机札夜阑忙倒屦。
懵然回想身何处。