去马嘶春草,归人立夕阳。元知数日别,要使两情伤。
梁王昔爱才,千古化不泯。至今蓬池上,远集八方宾。
车马平明合,城郭满埃尘。逢君一相许,岂要平生亲。
入仕三十载,如何独未伸。英声久籍籍,台阁多故人。
置酒发清弹,相与乐佳辰。孤亭得长望,白日下广津。
富贵良可取,朅来西入秦。秋风旦夕起,安得客梁陈。
一来当复去,犹此厌樊笼。况我林栖子,朝服坐南宫。
唯独问啼鸟,还如沣水东。
秋草生庭白露时,故园诸弟益相思。
尽日高斋无一事,芭蕉叶上独题诗。