流水飞霞旧日恩,梨花寒月闭重门。
清明陌上香车路,认得萧郎不敢言。
相思公子住岩阿,岁岁衣裳剪薜萝。
水溅山花春屐冷,僧归湖雨暮钟多。
犬能爱客沿溪送,猿不惊人带月过。
讵用移文心自愧,云青沙白奈君何。
荒城浊酒送斜阳,数起门前指雁行。
木叶时时作风雨,星河夜夜在衣裳。
坐深熠燿初惊扇,秋冷莎鸡半入床。
何物最能关别恨,野桥残月照清霜。
三年采药访桐君,忍别沧江鸥鹭群。
岂谓金门堪大隐,只缘玉牒重灵文。
河桥柳暗人初去,山店花香梦欲分。
蹔入红尘心不染,宫衣犹带五湖云。
门临千顷水云宽,黄叶疏疏照箨冠。
未老朱颜堪学道,爱闲黑发早辞官。
秋烟竹色侵书带,夜雨空香送药栏。
几度对君名利尽,高斋清绝梦应安。
两朝出入有辉光,五夜疏钟漏未央。
万树宫花歌宝扇,千门御柳映明珰。
心如碧草生金辇,身是红云近玉皇。
一样人间明月色,惯于天上听《霓裳》。
婆娑吴越问前朝,来往空江送落潮。
佳句全从僧舍得,雄心半向酒家消。
寒山到处客双屐,野艇无人挂一瓢。
不为西风伤岁暮,乱云归去卧金焦。
春风深巷旧豪奢,骏马银鞍日未斜。
朱第空梁曾海燕,白门垂柳自宫鸦。
草香辇路销金粉,花发江城问酒家。
君去定寻王谢宅,大帆明月向天涯。
两行宝炬照华堂,一派笙歌夜未央。
户外高牙明画戟,灯前小队舞红妆。
花生步障风光暖,月在帘钩海色长。
大将只今容揖客,不妨沉醉答青阳。
扁舟凌紫氛,萧洒绝人群。
浦暗遥吞树,湖空不碍云。
浪推沙鸟出,风挟寺钟闻。
故有沧洲癖,徘徊眷夕曛。