列馆招远风,疏渠引江水。朱华冒清涟,静色媚芳芷。
宓妃袜生尘,灵均泥不滓。曰余劳簿领,暂此恊芳醴。
观物心自怡,感时情靡已。处烦常希寂,居安故难恃。
河洛剧虎狼,荆棘暗桑梓。推迁何宁期,委顺资神理。
分离胡山阴,飞雨洒征衣。靡靡万里途,念子复当归。
逝言为谁感,居情实自违。游子身尚强,得以慰庭闱。
奈何冰雪时,子来慰我思。相对乃非梦,拭泪问所知。
笑言陶佳月,登临赋新诗。款曲踰三旬,倏忽成分离。
怀疴苦簿领,抱归心匪他。中原犹虎豹,南国多风波。
菽水巳久旷,鸿雁各蹉跎。冉冉岁云暮,悲怆将奈何。
括苍罗万山,土少石嵯峨。地僻寡商贾,寻丈耕陂陀。
况值风尘起,逃亡今巳多。存者悲徵税,行者泣负戈。
皇天久不雨,嗷嗷其奈何。秋七月之交,阴云翳庭柯。
南山殷其雷,北山雨滂沱。田家嗟有生,老稚抚其禾。
欣欣喜相语,兹雨理则那。
侵晨发毗陵,薄暮及江阴。积雪明高原,归鸟喧前林。
孤舟风雨夕,大江云雾深。遥遥越乡感,脉脉游子心。
美人隔江浦,寤寐安可寻。情至物有合,离析领瑶音。
爱赏欣自古,慕群悲独今。寄言狂歌客,一樽待吾斟。
乔峰云隐石,曲岸风薄木。岁暮厌脩途,归急驱征舳。
奔波江上潮,昏林日沈谷。疏梅照前浦,饥乌啼遥陆。
理惬心不违,感深景仍触。劳悲岂堪讯,真独良亦足。
万物滋情叹,狂歌谁为续。
退食县斋静,微雨亦复晴。开樽梅花下,啜醨泛其英。
残蕊自坠地,更觉春草生。重云生夕暝,江城鸿雁鸣。
兀坐不忍去,暂此息营营。簿书非我事,鞭笞非我情。
抱策未归去,幽怀徒自盈。
彭城石下河水流,河风吹浪愁客舟。九里山前春草碧,晚帆风雨问黄楼。
海鲸吹雨风涛壮,山鬼被萝石径幽。寂寞江天云雾里,浩歌今日为谁留。