柳下官资颜子居,闲情入骨若为除。
诗成斩将奇难敌,酒熟封侯快未如。
只见丝纶终日降,不知功业是谁书。
而今共饮醇滋味,消得揶揄势利疏。
无金寄与白头亲,节概犹夸似古人。
未出尘埃真落魄,不趋权势正因循。
桂攀明月曾观国,蓬转西风却问津。
匹马东归羡知己,燕王台上结交新。
小隐堪忘世上情,可能休梦入重城。
池边写字师前辈,座右题铭律后生。
吟社客归秦渡晚,醉乡渔去渼陂晴。
春来不得山中信,尽日无人傍水行。
恨乏平戎策,惭登拜将坛。手持金钺冷,身挂铁衣寒。
主圣扶持易,恩深报效难。三边犹未静,何敢便休官。
青溪道士人不识,上天下天鹤一只。
洞门深锁碧窗寒,滴露研朱写周易。
曾驱万马上天山,风去云回顷刻间。
今日海门南面事,莫教还似凤林关。
心坚胆壮箭头亲,十载沙场受苦辛。
力尽路傍行不得,广张红旆是何人。