小鬟虽丑巧妆梳,扫地如镜能检书。
欲买娉婷供煮茗,我无一斛明月珠。
知公家亦阙扫除,但有文君对相如。
正当为公乞如愿,作牋远寄宫亭湖。
展开阅读全文
眉山史应之,爱酒而滑稽。
对鄙不肖,醉眼一笑。
司马德操,万事但好。
东方戏嘲,惊动汉朝。
穷则德操,达则方朔。
天地一壼,不胶者卓。
应之老矣,似愚不愚。
江安食不足,江阳酒有余。
展开阅读全文
依山筑阁见平川,夜阑箕斗插屋椽。
我来名之意适然。
老松魁梧数百年,斧斤所赦今参天。
风鸣娲皇五十弦,洗耳不须菩萨泉。
嘉二三子甚好贤,力贫买酒醉此筵。
夜雨鸣廊到晓悬,相看不归卧僧毡。
泉枯石燥复潺湲,山川光辉为我妍。
野僧早饥不能饘,晓见寒溪有炊烟。
东坡道人已沈泉,张侯何时到眼前。
钓台惊涛可昼眠,怡亭看篆蛟龙缠。
安得此身脱拘挛,舟载诸友长周旋。
翠屏临研滴,明窗翫寸阴。
意境可千里,摇落江上林。
百醉歌舞罢,四郊风雪深。
将军貂狐暖,士卒多苦心。
展开阅读全文
曹侯辍耕,学于上国。
进士起家,为吏有绩。
虽窭人子,孔武且硕。
我惠我威,养我好子。
我勤我暇,不借吏史。
虎暴人境,肆作机穽。
侯曰彻之,病在乎政。
惟此戾虫,乃与政通。
风林岑蔚,征夫不逢。
我作颂声,与民歌之。
不诬方将,俾勿磨之。
不生甘泉铜池边,一茎九叶媚神天。
伴余西去御魑魅,马湖江上看蛮船。
展开阅读全文
汉规群玉府,东观近宸居。
诏许无双士,来观未见书。
皇文开万卷,家学陋三馀。
竹帛森延阁,星辰绕直庐。
诸生起孤贱,天子自吹嘘。
愿以多闻力,论思补帝裾。
展开阅读全文
腊梅开尽欲凋年,痛饮千江壁底眠。
江寒山瘦思亲友,归守平生二顷田。
西昌万户深篁竹,楚国无人知白玉。
欲附弦歌慰寂寥,弦断枯桐谁识曲。
樽前顾曲客姓周,学问东山继先流。
梅花恼人已落尽,真成何逊醉扬州。
我今颌底髭半白,背世□□学春秋。
此书百年锁蛛网,亦谓岁晚逢何休。
荀侯画谋取垂棘,之奇贪贤无处适。
大庾岭头烟雨中,万峰插天如剑直。
苦怀行李冰绕须,野店酒旗可试沽。
只今人才不易得,傥逢涤器试相如。
县楼三十六峰寒,王粲登临独倚阑。
清坐一番春雨歇,相思千里夕阳残。
诗来嗟我不同醉,别後喜君能自宽。
举目尽妨人作乐,几时归得钓鲵桓。
障羞半面依篁竹,随意淡妆窥野塘。
飘泊风尘少滋味,一枝犹傍故人香。