广津寒欲歇,联樯密缆收。六高匝近岫,江阔少方舟。
饯泪留神眷,离欷切私俦。伫变齐儿俗,当传楚献囚。
徒然颁并命,只恧思如抽。
蒲生伊何陈,曲中多苦辛。黄金坐销铄,白玉遂淄磷。
裂衣工毁嫡,掩袖切谗新。嫌威迹易已,爱去理难申。
秦云犹变色,鲁日尚回轮。妾歌已肠断,君心终未亲。
十五官期门,二十屯边徼。犀羁玉镂鞍,宝刀金错鞘。
一随骢马驱,分受青蝇吊。且令都护知,愿被将军照。
誓使毡衣乡,扫地无遗噍。
从军戍陇头,陇水带沙流。时观胡骑饮,常为汉国羞。
衅妻成两剑,杀子祀双钩。顿取楼兰颈,就解郅支裘。
勿令如李广,功多遂不酬。
结交在相得,骨肉何必亲。甘言无忠实,世薄多苏秦。
从风暂靡草,富贵上升天。不见山巅树,摧扤下为薪。
岂甘井中泥,上出作埃尘。
骢马出楼兰,一步九盘桓。小史赎金络,良工送玉鞍。
龙骖来甚易,乌孙去实难。麟胶妾犹有,请为急弦弹。
清阴荡暄浊,飞雨入阶廊。瞻空乱无绪,望霤耿成行。
交枝含晓润,杂叶带新光。浮芥离还聚,沿沤灭复张。
浴禽飘落毳,风荇散馀香。璚绡挂绣幕,象簟列华床。
侍童拂羽扇,厨人奉滥浆。寄言楚台客,雄风讵独凉。
展开阅读全文
齐楚磐石贵,韩吴异姓王。俱乘早朝罢,相随出建章。
喧呼惊里闬,叫咷骇康庄。阜驺同隼击,青橐似鹰扬。
掖门南北远,复道东西长。幡旗争络绎,官骑郁相望。
微风生棨传,轻雨润帷裳。油衣分竞道,小盖列成行。
八舍便繁密,五营舆服光。回车避司隶,俄轩揖内郎。
况余白屋士,自依卑路傍。日月虽临照,仄陋难明扬。
早荣羞日及,晚知惭豫章。徒抱凌云志,终愧摩天翔。
安能久沦辱,图南会有方。
云树交为密,雨日共成虹。雷舒长男气,枝摇少女风。
叶珠随滴水,檐绳下溜空。蝶濡飞不飏,花沾色更红。
明离信养德,能事毕春宫。谁堪偶凤吹,唯有浮丘公。
虬檐挂珠箔,虹梁卷霜绡。迷迭涵香长,芙蓉逐浪摇。
飞轮搏羽扇,翻车引落潮。甘泉推激水,迎风惭远飙。
寄言王待诏,因声张子侨。吾君安已乐,无劳诵洞箫。