埘鸡识将曙。长鸣高树巅。啄叶疑彰羽。排花强欲前。
意气多惊举。飘扬独无侣。陈思助斗协狸膏。郈昭妒敌安金距。
丹山可爱有凤凰。金门飞舞有鸳鸯。何如五德美。岂胜千里翔。
少年本六郡,遨游遍五都。插腰铜匕首,障日锦屠苏。
鸷羽装银镝,犀胶饰象弧。近发连双兔,高弯落九乌。
边城多警急,节使满郊衢。居延箭箙尽,疏勒井泉枯。
正蒙都护接,何由惮险途。千金募恶少,一挥擒骨都。
勇馀聊蹴鞠,战罢暂投壶。昔为北方将,今为南面孤。
邦君行负弩,县令且前驱。
去年从越障,今岁没胡庭。严霜封碣石,惊沙暗井陉。
玉篸久落鬓,罗衣长挂屏。浴蚕思漆水,条桑忆郑坰。
寄书朝鲜吏,留钏武安亭。勿言戎夏隔,但令心契冥。
不见酆城剑,千祀复同形。
请公无渡河,河广风威厉。樯偃落金乌,舟倾没犀枻。
绀盖空严祠,白马徒生祭。衔石伤寡心,崩城掩孀袂。
剑飞犹共水,魂沈理俱逝。君为川后臣,妾作江妃娣。
蒸哉轩顼,赫矣尧心。女娲补石,重华累金。汤罗禹扇,羲瑟农琴。
皇乎备矣,受命君临。试舟五反,和乐九成。钩楯秘戏,协律新声。
丹柸水激,缝彩葩荣。天吴还往,海若逢迎。
赫赫重光,明明二圣。帝作储述,礼和乐正。中衢置樽,高堂悬镜。
其酌不穷,其明逾盛。德音孔昭,民胥攸咏。明明二圣,赫赫重光。
风神洒落,容止汪洋。瞻彼谈扇,载抑载扬。何斯天辩,如圭如璋。
颜闵函席,游夏升堂。以卿以士,惟公惟王。思媚储后,顾哉乐康。
芃芃黍苗,阴雨膏之。诜诜缨冕,储王道之。道之以礼,齐之以仁。
礼则穷神,言则穷神。训于四国,覃于万民。
香出衣。步近气逾飞。博山登高用邺锦。含情动靥比洛妃。
香缨麝带缝金缕。琼花玉胜缀珠徽。苏合故年微恨歇。都梁路远恐非新。
犹贤汉君芳千里。尚笑荀令止三旬。
火浣花心犹未长,金枝密焰已流芳。芙蓉池畔涵停影,桃花水脉引行光。
浅深依树色,舒卷听人裁。假令春色度,经著手中开。
钟鸣夜未央,避暑起徬徨。长河似曳素,明星若散珰。
倚岩欣石冷,临池爱水凉。月纤张敞画,荷妖韩寿香。
对此游清夜,何劳娱洞房。