相州昼锦堂厨酝(yùn),卫国淇川岸竹萌。
二物烦君走分饷,时哉乘兴倒瑶觥(gōng)。
相州:古代州名,即今安阳。昼锦堂:指富贵之家。卫国:周文王的第九子康叔被封于卫(今河南省淇县),接管旧殷都朝歌七族遗民,建立了卫国。后被秦兼并。
瑶觥:玉制的酒器。
此诗乃诗人姜氏忽得友人送来相州(今安阳)佳酿及淇园竹笋,因此物乃沦陷之故国所产,故激动兴奋,欢欣宴饮。诗中透露出了诗人的爱国情怀。
宴坐帘旌捲翠微,朝昏万变发新姿。锦囊莫怕岚霏湿,带取风光入凤池。
环滁皆名山,正以醉翁重。
翁时方在郡,朱墨犹遮拥。
君今建斯楼,再食祠官俸。
雅契醉翁心,而无醉翁冗。
看山应更真,物物皆净供。
便寻庐霍期,莫作京洛梦。
只恐难久閒,移文北山讽。
愿坚仁者守,用静以观动。
世间旷士如君少,天下閒人似我稀。
一旷一閒无一事,只应鸥鸟共忘机。
无书阅市交何少,有书觅羊趣何卑。
争似北邻两公子,不嫌俗士笑渠痴。
晚来山气冷,松下独閒行。
野鸟听人语,山灵警杖声。
老翁喜晴色,屋角候晨曦。
圆影才明隙,方晖已鉴帷。
呼童聊拥褐,得火即舒眉。
盥栉浑无事,看山就小诗。
五日不出户,门前枫叶丹。
清芬余橘柚,老色半林峦。
社燕知时去,昏鸦取势盘。
秋深多物色,应接未能安。
归来揩眼望南明,山水光中慰此行。
不把篇章供世好,肯将姓字占时名。
才疏我合回三舍,语妙君能敌七兵。
自此定交非造次,许陪诗社莫寒盟。
淑德生从积庆门,父兄隐耀更全真。
共推蜡屐亭前女,雅称玄都观里人。
鸾镜菱花千叶冷,蟾宫桂树一枝新。
人生百岁今才半,会有重封贲后身。