涨西湖、半篙新雨,麯尘波外风软。兰舟同上鸳鸯浦,天气嫩寒轻暖。帘半卷,度一缕、歌云不碍桃花扇。莺娇燕婉。任狂客无肠,王孙有恨,莫放酒杯浅。
垂杨岸、何处红亭翠馆?如今游兴全懒。山容水态依然好,惟有绮罗云散。君不见,歌舞地,青芜满目成秋苑。斜阳又晚,正落絮飞花,将春欲去,目断水天远。
麯尘:指淡黄色。鸳鸯浦:地名。昔人诗:“桃花浪暖鸳鸯浦,柳絮风轻燕子岩。”狂客无肠:即断肠之意。
绮罗云散:指歌妓舞女们已散去。
这首送春词,上片写西湖泛舟。新雨初晴,西湖水涨。兰舟载酒,宾朋宴饮,莺娇燕婉。下片送春抒怀。山容水态依然,而绮罗云散。游兴全懒,春色正阑。全词风流婉丽,有南宋词人风格。
芳草平沙,斜阳远树,无情桃叶江头渡。醉来扶上木兰舟,将愁不去将人去。
薄劣东风,夭斜落絮,明朝重觅吹笙路。碧云红雨小楼空,春光已到销魂处。
平沙:旷野。将:送。
这是一首暮春送别词。上片写江头送别情景。扶醉登舟,人去之后,只有“愁”留了下来。下片写别后情景。落花飞絮,东风薄劣。春光将尽,人去楼空。全词凄婉缠绵,余意不尽。
关山梦里,归来还又、岁华催晚。马影鸡声,谙尽倦邮荒馆。绿笺(jiān)密记多情事,一看一回肠断。待殷(yīn)勤寄与,旧游莺燕,水流云散。
满罗衫是酒,香痕凝处,唾碧啼红相半。只恐梅花,瘦倚夜寒谁暖?不成便没相逢日,重整钗鸾筝雁。但何郎,纵有春风词笔,病怀浑懒。
谙:熟悉。绿笺:即绿头笺,是一种笺首饰绿色的纸。莺燕:借指歌妓。
只恐梅花,瘦(yǐ)夜寒谁暖?
这是一首怀旧词。上片写岁暮归来之所思。先写岁暮归来,次写追思旅况。再写过去笔记,“一看一回断肠”,不忍重看。末写旧游星散,无从联系。下片写所眷恋之人。先写当年酒绿灯红,歌舞腾欢,次写独怜梅花寒瘦。再写盼能重见,末言恨未寄诗。词中绮靡香艳,色彩鲜明。辞语工丽,抒情委婉。
黼黻青城焕景光,紫檀黄道蔼天香。凤韶曲变初终奏,龙衮衣明上下章。
共喜圣时修旷典,更从春享议明堂。吾皇饮福神灵毕,却进公卿万寿觞。
郑子林居好,遥希靖节贤。看山秋色里,把酒菊花前。
人境殊多事,吾庐自一天。能知此中意,何处不悠然。
剑江寺里古樟树,百尺如盖青童童。山灵长此护林壑,雷电不许藏蛇龙。
扫石僮来秋叶后,谈经僧坐昼阴中。题诗禅房更潇洒,便与王城祗树同。
突兀中天积翠遥,层台宛似郁罗萧。清池晓浴丹如火,白石春耕玉有苗。
此地来龙如可筑,他年归鹤底须招。只应月夜游仙侣,时复吹笙下紫霄。
越绝千峰有别峰,老禅宴坐梵王宫。愿中结习三生熟,机外忘言万法空。
锡影夜飞天姥月,钟声晓度禹陵风。孔淳自许游方者,须觅岩居竺法崇。
雪树生香满佩巾,紫霄最上集仙真。苔荒鹤迹浑无路,花暗笙声不见人。
瑶圃月寒通白晓,丹台云暖驻长春。莫教流水山前去,恐似桃源客问津。
千岩秋色彻层霄,忆昔来乘使者轺。翠袖屡扶蓬阁醉,篮舆时赴宝林招。
山阴客已无春会,溪上风犹送暮樵。此恨古今销不尽,西陵寂寞又回潮。