雨湿菰蒲斜日明,茅厨煮茧掉车声。青蛇上竹一种色,
黄蝶隔溪无限情。何处樵渔将远饷,故园田土忆春耕。
千峰万濑水潏潏,羸马此中愁独行。
篱落秋归见豆花,竹门当水岸横槎。松斋一雨宜清簟,
佛室孤灯对绛纱。尽日抱愁跧似鼠,移时不动懒于蛇。
西江近有鲈鱼否,张翰扁舟始到家。
胡兵一动朔方尘,不使銮舆此重巡。清洛但流呜咽水,
上阳深锁寂寥春。云收少室初晴雨,柳拂中桥晚渡津。
欲问升平无故老,凤楼回首落花频。
高楼上长望,百里见灵山。雨歇河珠定,云开谷鸟还。
田苗映林合,牛犊傍村闲。始得消忧处,蝉声催入关。
一阳生后阴飙竭,湖上层冰看折时。云母扇摇当殿色,
珊瑚树碎满盘枝。斜汀藻动鱼应觉,极浦波生雁未知。
山影浅中留瓦砾,日光寒外送涟漪。崖崩苇岸纵横散,
篙蹙兰舟片段随。曾向黄河望冲激,大鹏飞起雪风吹。
锵锵华驷客,门馆贺新正。野雪江山霁,微风竹树清。
芜庭春意晓,残枿烬烟生。忽忆王孙草,前年在帝京。
江南水寺中元夜,金粟栏边见月娥。红烛影回仙态近,
翠鬟光动看人多。香飘彩殿凝兰麝,露绕轻衣杂绮罗。
湘水夜空巫峡远,不知归路欲如何。
三十骅骝一哄尘,来时不锁杏园春。
东风柳絮轻如雪,应有偷游曲水人。
昨日东风吹枳花,酒醒春晚一瓯茶。如云正护幽人堑,
似雪才分野老家。金饼拍成和雨露,玉尘煎出照烟霞。
相如病渴今全校,不羡生台白颈鸦。
野店星河在,行人道路长。孤灯怜宿处,斜月厌新装。
草色多寒露,虫声似故乡。清秋无限恨,残菊过重阳。