西岭草堂留不住,独携瓶锡向天台。霜清海寺闻潮至,
日宴江船乞食回。华顶夜寒孤月落,石桥秋尽一僧来。
灵溪道者相逢处,阴洞泠泠竹室开。
关西木落夜霜凝,乌帽闲寻紫阁僧。松迥月光先照鹤,
寺寒沟水忽生冰。琤琤晓漏喧秦禁,漠漠秋烟起汉陵。
闻说天台旧禅处,石房独有一龛灯。
新秋牛女会佳期,红粉筵开玉馔时。
好与檀郎寄花朵,莫教清晓羡蛛丝。
山头兰若石楠春,山下清明烟火新。
此日何穷礼禅客,归心谁是恋禅人。
旧坟新陇哭多时,流世都堪几度悲。
乌鸟乱啼人未远,野风吹散白棠梨。
恋别山灯忆水灯,山光水焰百千层。
谢公留赏山公唤,知入笙歌阿那朋。
桐阴覆井月斜明,百尺寒泉古甃清。
越女携瓶下金索,晓天初放辘轳声。
江梅冷艳酒清光,急拍繁弦醉画堂。
无限柳条多少雪,一将春恨付刘郎。
关山迢递古交州,岁晏怜君走马游。谢氏海边逢素女,
越王潭上见青牛。嵩台月照啼猿曙,石室烟含古桂秋。
回望长安五千里,刺桐花下莫淹留。
片帆孤客晚夷犹,红蓼花前水驿秋。岁月方惊离别尽,
烟波仍驻古今愁。云阴故国山川暮,潮落空江网罟收。
还有吴娃旧歌曲,棹声遥散采菱舟。