一笑难逢天下白,相看谁免甑中尘。荷花香断官湖浅,纸竹丛深山聚贫。
好向西湖徙游惰,尽归东土辟荆榛。淳熙使者祠堂冷,荒政文移墨尚新。
离坎絪缊一气盈,娲皇遗调自天成。满堂静听不知处,从古善吹无此声。
守口似违平日诫,热中能作许时鸣。世间有韵皆因激,火冷夜深空月明。
大禹山头秋叶飞,伍胥庙下暮潮归。解貂换酒风流在,放鹤寻僧伴侣稀。
渔唱樵讴入诗卷,岩烟谷雨冷征衣。行年懒问君平卜,更看天河织女机。
闭户徒劳孙敬学,浪游别换子长文。方穿甓社珠宫月,又泛荆山玉窟云。
淮水西来千骑捷,涡河北下九天闻。会同齐赴南溟远,清浊如将獭胆分。
龙桧金芝久鞠蔬,绛楼遗址野人居。空馀灵壁太湖石,好在玉京仙掌书。
一片犹须万牛力,层巅遑恤九州墟。玄门不救青城祸,千载排空志覆车。
双阁通明映太为,玉皇金殿邃朱扉。照天万瓦琉璃动,跨水三桥螮蝀飞。
中土角蜗今日定,七真笙鹤几时归。前朝教主多遗迹,难把兴亡问羽衣。
一器成初售,争先样又新。低昂百工手,鼓舞四方人。
雕刻知何极,渐磨岂易淳。光阴并红紫,衮衮付泥尘。
此郡频来往,如今四十年。旧交多不在,吾老亦非前。
山寺添新塔,江潮阅几船。湖边閒眺望,寂寂镜中天。
户口十馀万,承平亦富哉。人烟今寂寞,洪势自喧豗。
可有名驹子,空馀戏马台。登临兴不尽,挽缆故相催。
霸业重瞳子,雄才大耳儿。河山犹表里,今古几兴衰。
彭祖终遗墓,苏公仅有碑。伊谁居里闬,寒饿得闻思。