不管世情似磨旋,丹心刚有不移天。松筠凌雪三千丈,房闼流芳五百年。
日会乌衣翔臂上,时看青鸟舞阶前。尘埃谢绝春长在,疑是蓬莱第一仙。
时光流转玉衡旋,母寿千筹子二天。菊水和甘堪此泊,梅花香冷是何年。
芳名皓日留身后,世事浮云顿目前。试问绿华能此否,半为贤母半为仙。
饱看熹微斗柄旋,玉冠高顶是皇天。妇人自笑嗤男子,造化从渠派岁年。
金女曾来如有约,共姜之外更无前。也应跳入蟠桃会,学得云笙和月仙。
旁搜列女漫周旋,路出城西别有天。三五纲常皆步步,依稀龟鹤自年年。
已推粉黛还身外,却见斓斑舞膝前。剩有紫霞杯玉案,华阴何事觅神仙。
白酒新篘向客旋,东君豪放是谁天。沙抟宦海三千界,香汹泥涂十六年。
北斗光腾云汉表,西山壁立栋梁前。瀛洲早许投双足,愿作排来第九仙。
春风次第向人旋,笑指文昌问老天。云赋逢杨应有日,穷途哭阮亦多年。
久翻禹浪鱼高奋,暂到秦关马欲前。会看蒙山得仙诀,羡门开口便成仙。
胜游锦里眼花旋,世外文章物外天。望压东亭真长者,时瞻南极祝华年。
名田负郭科从薄,钓艇横江棹向前。乘鹤驾龙多浪语,诸郎驷马即群仙。
满径松花双鸟旋,魂香烟冷入壶天。琴音清亮亭才午,棋局纵横日亦年。
鱼泳鸟飞云外物,金浆玉醴画图前。洛阳自是将三八,袖有青蛇欲学仙。
相思憔悴到花朝,留滞天涯问渡遥。飞梦半随千里月,离情长逐一江潮。
莺声宛转翻金缕,燕语凄清近玉箫。触景不堪增怅望,垂丝烟柳锁河桥。
十载谈玄愧未真,何如今夕倍通神。坐残石上三更月,證尽人间两世因。
茶熟正须棋局稳,香销犹爱竹床新。随缘处处心皆佛,破衲原来不染尘。