飞尽沙田到水乡,年年来往为谁忙。
只贪月夜芦花宿,不是将身傍稻粱。
知汝几时到,先令独客闻。雨昏低度屋,风急乱穿云。
衡岳路犹远,吴江夜正分。如何传素札,为我吊湘君。
千里寒云卷朔风,当轩月午雁书空。
烦君为报江南客,憔悴辽东更向东。
孤雁一声语,秋心暗里知。衡阳归有路,怜我竟何之。
万里翩翩度碧虚,月明送影意何如。
也知一向郎边过,自是多情少寄书。
已是萧萧落叶声,更闻孤雁客心惊。关山到处多矰缴,冷月凄风况独征。
何处惊飞起,雝雝过草堂。
早是愁无寐,忽闻意转伤。
良人沙塞外,羁妾守空房。
欲寄回文信,谁能付汝将。
千里云山信到稀,嫩寒和雨浸春衣。浔阳戎马无消息,又在边城送雁归。
忽闻旅雁度霜天,凄婉声中形影单。此夜兰帷愁不寐,破窗斜漏月光寒。
句注山前黯夕晖,天涯初见数行飞。三关落叶秋将晚,九月清霜客未归。
塞接陇川矰缴满,江吞吴楚稻粱稀。杜陵大有关怀事,一听哀声泪满衣。