三月杨花合,四月麦秋初。幽州寒食罢,郑国采桑疏。
便闻雁门戍,结束事戎车。去岁无霜雪,今年有闰馀。
月如弦上弩,星类水中鱼。戎车攻日逐,燕骑荡康居。
大宛归善马,小月送降书。寄语闺中妾,勿怨寒床虚。
借问陇西行,何当驱马征。草合前迷路,云浓后暗城。
寄语幽闺妾,罗袖勿空萦。
关山夜月明,秋色照孤城。
影亏同汉阵,轮满逐胡兵。
天寒光转白,风多晕欲生。
寄言亭上吏,游客解鸡鸣。
初春丽晃莺欲娇,桃花流水没河桥。蔷薇花开百重叶,杨柳拂地数千条。
陇西将军号都护,楼兰校尉称嫖姚。自从昔别春燕分,经年一去不相闻。
无复汉地关山月,唯有漠北蓟城云。淮南桂中明月影,流黄机上织成文。
充国行军屡筑营,阳史讨虏陷平城。城下风多能却阵,沙中雪浅讵停兵。
属国小妇犹年少,羽林轻骑数征行。遥闻陌头采桑曲,犹胜边地胡笳声。
胡笳向暮使人泣,长望闺中空伫立。桃花落地杏花舒,桐生井底寒叶疏。
试为来看上林雁,应有遥寄陇头书。
惜哉征夫子。
忧恨良独多。
浮天出鳀海。
束马渡交河。
雪萦九折嶝。
风卷万里波。
维舟无夕岛。
秣骥乏平莎。
凌涛富惊沫。
援木阙垂萝。
江飔鸣叠屿。
流云照层阿。
玄埃晦朔马。
白日照吴戈。
寝兴动征怨。
寤寐起还歌。
晨装岂辍警。
夕垒讵淹和。
苦哉远征人。
悲矣将如何。
恍忽烟霞散,飕飂松柏阴。幽山白杨古,野路黄尘深。
终无千月命,安用九丹金。阙里长芜没,苍天空照心。
男儿亦可怜,立功在北边。陈头横却月,马腹带连钱。
怀戈发陇坻,乘冻至辽川。微诚君不爱,终自直如弦。
蹀躞青骊马,往战城南畿。五历鱼丽阵,三入九重围。
名慑武安将,血污秦王衣。为君意气重,无功终不归。
前有浊樽酒,忧思乱纷纷。小来重意气,学剑不学文。
忽值胡关静,匈奴遂两分。天山已半出,龙城无片云。
汉世平如此,何用李将军。
陌上何喧喧,匈奴围塞垣。黑云藏赵树,黄尘埋陇垠。
天子羽书劳,将军在玉门。