二妙联英标,眷言顾榛莽。良晤谐夙心,玄谈慰幽怆。
江蘼淡新绿,谷莺闻远响。感此离索情,浩荡烟霞想。
夷白抗浮云,临清延素赏。何因继芳躅,一丘同偃仰。
帝德如天四海同,卉裳相率向华风。称藩特奉龙函表,偃武仍包虎韔弓。
贡自炎方归域内,心先流水到江东。路经日出知天大,城与山蟠见地雄。
诏语陪臣趋玉陛,班随仙仗列彤宫。陈情委曲为蛮语,赐对从容彻圣聪。
驼钮新颁王印重,蚁觞屡饮尚樽空。承恩共识皇华使,命将毋劳矍铄翁。
已拟再将周白雉,底须复表汉年铜。五弦曲奏鲸涛息,重译人还鸟道通。
薏苡生仁供旅食,桄榔垂叶荫诗筒。部迎定见新□骑,驿送犹思上国鸿。
歌舞万年当率化,扶携百越共摅忠。大明烛物今无外,从此皆如禹甸中。
角声吹起满城雪,北风萧萧嘶小驖。银瓶细溜蒲萄热,三叠歌残人欲别。
长安西去山嵯峨,野旷春浓诗思多。县深花拂琴丝和,小吏呼筹衙又过。
莫忘都门送时节,杨柳枝寒不堪折。
东都门外古今稀,东宫二傅同日归。
百官祖道设供帐,敕赐黄金作酒资。
归来日日会亲友,尽卖赐金买醇酒。
白头刚傅空劳劳,一杯鸩羽不就狱,博得君王祠少牢。
赤子半入井,宁无恻隐心。急走掣其足,啼号嗄以喑。
其亲即偕来,翕然集四邻,将谓相谢不世恩。忿呼恚诘渠何人,令我儿哭声酸辛。
中心自誓救颠坠,孰顾若辈怨且嗔,君子谋道不谋身。
花外银鞍鞴紫骝,省郎文采自风流。英雄旧总三千士,美誉新传十一州。
山拥宜春深带甲,江通章贡小容舟。晨趋黄阁参筹画,愿审安危拓远谋。
浊醪初熟正鸡肥,野老冲烟跨犊归。漉酒烹鸡成小酌,醉眠忘却脱蓑衣。
近代几人画山水,郭畀无人朱敏死。后之作者徒纷纶,得骨得皮谁得髓。
闻君扫却山居图,令我见之心独喜。前山环伏似虎蹲,后山奔腾若龙起。
缘溪草堂星散居,嘉树阴阴云旎旎。岂无采药古仙人,亦有看书两君子。
七十老翁居竹间,老去胡为在城市。君如有意肯相过,貌得沧江弄清泚。
茫茫古堪舆,何日分九州。
封域如许人,仅能着我胸中愁。
浇愁须是如渑酒,曲波酿尽银河流。
贮以倒海千顷黄金罍,酌以倾江万斛玻璃舟。
天为青罗幕,月为白玉钩。
月边天孙织云锦,制成五色蒙茸裘。
披裘把酒踏月窟,长揖北斗相劝酬。
一饮一千古,一醉三千秋。
高卧五城十二楼,刚风冽冽吹酒醒,
起来披发骑赤虬。大呼洪崖折浮丘,
飞上昆仑山顶头。下视尘寰一培塿,
挥斥八极逍遥游。
春旗柳色映门闾,华扁新题节妇居。作传小裁青竹简,疏封近降紫泥书。
河壖松柏风烟外,阶戺芝兰雨露初。三釜及亲殊未晚,花前何日奉安舆。