驱黄犊,驱黄犊,黄犊牵车汗流腹。车中列列森刀枪,健儿畏死心怏怏。
乡村已虚耗,频年苦徵调。羽书忽到县令忙,官吏索车虎狼暴。
前驱出境后队迎,数十万钱送一程。大车折轮牸牛死,车长被挞空哀鸣。
里正敛钱到乡曲,乡民无钱卖其屋。租庸事重衣食轻,补疮剜却心头肉。
客且去,客且去,村店高房健儿住。朔方调来十万兵,兵车满道村人惊。
停骖且致问,主人告予病。店家三月当官差,有肉无鱼众兵忿。
青州大吏操军符,遣官督兵兵怒呼。我侪出身冒白刃,安能饥饿为驰驱。
昨夜天南望烽燧,贼氛已近兰陵地。官军何日出山东,道傍布席摴蒱戏。
白日湖上没,众山远苍苍。老农挈稚子,出户望牛羊。
孤烟起暮田,寒月下枯桑。负担粳稻归,言笑倾壶觞。
田家三伏时,农务方未已。日中毛发焦,苦身事耘耔。
岂不愿休息,维草起宅矣。格泽古所无,力作犹难恃。
民生实在勤,艰难有如此。
田家无他望,所望在平畦。但恐终岁力,不得遂其私。
何哉造物者,亦得厚我施。夜来微雨过,使我菜麦滋。
登丘一以眺,秀色远参差。此时桃与李,岂乏好容姿。
顾予朴野性,独与此相宜。及时务耕作,那敢贪天时。
人家寥落尽,舟次夕阳间。一水中分峡,孤城半在山。
空天闻虎啸,僻壤识民艰。独有飞飞鸟,衔鱼过艇闲。
三年转战苦苍生,禁旅传餐满市城。窦氏已来关右表,令公犹典朔方兵。
却看星象书含誉,应有花名赐太平。
愿得临边诸将帅,许教陇亩事春耕。
薄醉冲寒跨驴出,霜木峥嵘村舍寂。野田无物饥鸱愁,溪路冻合凿冰汲。
新诗得意正森爽,朔云压脑转昏黑。初向驴子前头见,率然三点五点白。
不翼而飞何处来,塞空已并此身入。北极应摇斗柄注,东宿自张箕舌吸。
侧闻玄冥气不交,此时天上亦寒栗。研珠屑玉劳精神,被山冒岭费筋力。
上帝岂不乐无为,或言万姓乞膏泽。下界小臣同井蛙,仰窥妄以私意测。
道旁冻叟僵欲死,且愿被褐负暄日。
柳阴荷锄归,豆荚未出土。呼儿夜饭牛,昨宵有微雨。
石桥通曲港,三两聚人家。树密知村近,溪环觉路遐。
吴绵明似雪,越女艳于花。薄暮聊吟眺,山山隐晚霞。