鼍呿鲸吼,龙腾犀踏,胥江万叠惊涛。沿水败墙,临风坏驿,千秋尚祀人豪。
英爽未全凋。正绿昏画幔,红黦霞旓。太息承尘,我来还为拂蟏蛸。
城楼径矗层霄。怅苏台碧藓,相望岧峣。西子笑时,包胥哭后,霸吴入郢徒劳。
飒沓响弓刀。算稽山越榭,今也蓬蒿。社鼓神弦,依稀疑和市中箫。
斜阳明晚渡,倦马踏寒云。岸动移舟影,沙喧落雁群。
山城秋似画,水市暮多闻。老客归心急,无眠到夜分。
濛濛疏雨,渐敲朱户,西风吹逗帘旌。深阁昼眠,重帏暗锁,莺啼残梦偏惊。
春尽絮飞轻。共海棠落去,千片无声。此际魂销,但将离恨寄春行。
清池水上桥横。被行人遮住,隔岸初晴。斜日树边,檐前燕子,衔泥虚傍雕楹。
人倚越山屏。是为花憔悴,减却芳情。冷落香篝,又随云想度长更。
吴颠越蹶,玄黄战罢,无多钱赵兴亡。城柝宵严,宫鸦晓起,潮声依旧钱塘。
绮丽最难忘。有蜀船红锦,粤橐沈香。别样风流,翠翘金凤内家妆。
笙歌十里湖光。更沈云菰米,坠粉莲房。一道愁烟,三分流水,恼人唯有斜阳。
尽日绕荒冈。又秋营画角,粉队军装。指点六陵,衰草下牛羊。
靖康半壁,偷安南渡,中原王气全收。虎倒龙颠,当年英物,匆匆淘尽东流。
白雁恨难休。看仓皇蹈海,横扫貔貅。满眼沧桑,那堪吊古为勾留。
行行莫再回头。说不如归去,抛却杭州。上巳风光,名流觞咏,相期且续前游。
韵事要千秋。笑一时高会,云散风流。怕把心期重诉,一醉解千愁。
倚阑心事,落灯时节,睡魂愁思粘连。栀子庭前,柳丝楼下,一缄轻燕偷传。
知道出来难。有莺栖锦锁,鹤守花关。闭影沈声,恹恹闷过晚云天。
缘何骤起防闲。只那宵踏月,误近帘边。两字谜词,一双窗影,多应忘了人看。
从此竟须拚。耐空衾玉瘦,小镜花寒。短梦难成,雨铃风铁剧悲酸。
青烟散后,绿云重绾,今来欲见何缘。每约花时,共听莺处,将归几度留连。
冰玉语空传。信书生薄命,自古而然。谁遣刚风,无端吹折到青莲。
品题真负当年。倩泪痕和酒,滴醒长眠。香令还家,粉郎依旧,知他一笑幽泉。
慧业定生天,怕柔肠侠骨,难忘人间。莫更多情,漫劳天上葬神仙。
山围拥髻,楼开照黛,尽容生老柔乡。一抹愁烟,三分梦雨,频来好处凄凉。
何许最难忘。向扫眉才子,诉与何妨。生怕添愁,只言陈事莫思量。
是谁分付成双,记深盟浅诺,弄玉骑羊。退粉翎寒,倾心叶重,曾教费尽端详。
待谱就新妆。怕不堪持赠,翠佩明珰。真贴谁传,为伊临个十三行。
苔阶萧寂,花瓷平浅,圆波一镜分明。银鬣小张,锦鳞低跃,居然群戏清泠。
西日傍帘旌。漾玉钩斜影,也被闲惊。庭树飘英,几番吞吐似无情。
三千莫问前程。向监河债贷,斗水为生。文采自怜,供人狎玩,区区璅碎微腥。
浩荡羡沧溟。有丹砂作尾,神鲤飞腾。但免鲎帆蠈缆,风卷雪涛声。
江山天堑,提封天府,华阳黑水梁州。霞簇锦官,云横玉垒,芙蓉城郭清秋。
通道自金牛。问蚕丛杜宇,今古悠悠。邪界金堤,萦洄巴字,带双流。
雄都胜迹经游。记仙人药市,太守遨头。诗说草堂,玄谈卜肆,枇杷门巷寻幽。
崇丽望江楼。借薛涛笺色,烘染芳洲。听取賨歌渝舞,神笔定边筹。