登仙望绝李膺舟,从此青蝇点遂稠。半夜剑吹牛斗动,二年门掩雀罗愁。张仪会展平生舌,韩信那惭跨下羞。他日图勋画麟阁,定呈肝胆始应休。
酒是古明镜,辗开小人心。醉见异举止,醉闻异声音。
酒功如此多,酒屈亦以深。罪人免罪酒,如此可为箴。
〔一作卢象诗〕
篱间(一作中)犬迎吠。
出屋候荆(一作柴)扉。
岁晏输井税。
山村人夜归。
晚田始家食。
余布成我衣。
讵肯无公事。
烦君问是非。
长裙锦带还留客,广额青娥亦效颦。共惜不成金谷妓,虚令看杀玉车人。
日照澄(chéng)洲江雾开,淘金女伴满江隈(wēi)。
美人首饰侯王印,尽是沙中浪底来。
朝阳照在江雾初开的小洲上,淘金的女伴早已布满江滨。
美人的首饰和侯王的金印,全都是从沙中浪底淘来的黄金。
澄洲:江中清新秀丽的小洲。江隈:江湾。
齐瑟弹东吟,秦弦弄西音。
慷慨动颜魄,使人成荒淫。
彼美佞(nìng)邪子,婉娈(luán)来相寻。
一笑双白璧,再歌千黄金。
珍色不顾道,讵惜飞光沉。
安识紫霞(xiá)客,瑶台鸣素琴。
齐国的琴妓演奏着东部的曲调,秦国的歌女高唱西疆的歌曲。
真的是感慨高唱,激动人心,使人沉溺其中。
看那些外貌英俊潇洒,内心卑鄙佞邪小人们,一个个衣服光鲜的前来谗谄徼宠。
君王却大加赏赐:笑一笑就赏赐一对白玉璧,再歌一曲就赏赐黄金千两。
好色不好道德,任凭日月羞愧无色。
要知道:真正高洁之仕,是不屑阿谀奉承的,看那紫霞客,就喜欢独自在瑶水池边弹奏毫不装饰的素琴,高山流水有谁听?
颜:指面部表情;魄:指思想感情。
婉娈:年少美貌者。
飞光沉:日月降落。这里指时光飞逝。
紫霞客:指神仙。瑶台:神仙所居。
胡姬春酒店,弦管夜锵锵。红l1铺新月,貂裘坐薄霜。
玉盘初鲙鲤,金鼎正烹羊。上客无劳散,听歌乐世娘。