乱纷纷,玉蕊冰花。气结愁云,泪湿腮霞。高阙千寻,停骖一顾,漠漠黄沙。
只见三队五队,槊旌旗,舞风番马。千点万点,绕穹庐,成阵寒鸦。
一曲琵琶。几拍胡笳。目断飞鸿,恨满天涯。
三径萧条雨雪前,使君除夕报周旋。䄡帷自御元方出,宾客兼携叔度贤。
太史定疑沧海气,阳春先动楚宫篇。诸生光宠沾行酒,不独荀家事可传。
闻道张公子,频年被宠光。一清廷尉法,再肃柏台霜。
绝足风云阔,高门岁月长。所期崇令德,汗简看垂芳。
五色天书出禁中,儒臣将命按三东。沧波南下通洙泗,鱼跃鸢飞总帝功。
凉露满天秋气清,月光先到客边明。举杯对影深相属,只有姮娥不世情。
风笛楼前万叶乾,碧天如水浩漫漫。鸿声远度黄姑小,兔影斜临玉镜寒。
塞北将军空倚恨,湘南游子莫凭栏。异乡今夜堪惆怅,何处明年更独看。
月妙岂今夕,秋芳眷此时。迎凉疑露重,抚事感星移。
伫立银桥映,闻歌绣户披。澄光弥覆载,灵魄浴涟漪。
鸾舞宜香藉,仙居总赤墀。檐虚虫语近,地迥漏声迟。
葛履霜应戒,筠帘夜不垂。环词先有作,可客旧难期。
老爱坡翁放,谁堪宋玉悲。东明犹倚望,西堕似睽离。
白石空千载,黄湾自一涯。分庭仍共赏,乐意肯相差。
武陵贤宰多爱民,若使逋逃犹避秦。城头常悬岁时雨,洞口不隔天地春。
君探奇踪问渔父,鸡犬日閒似太古。一涧如空石作桥,千家相接蓬为户。
辍棹问津沅水西,厚俗非关晋风土。沙丘半路没祖龙,阿房那听咸阳钟。
荆南斜日莽迢递,目穷候雁徒支筇。我欲胜游系怀抱,昨夜梦着巴陵道。
谁能写出桃源图,仙花长红春长好。含毫搆思通神明,汉江髣髴东流声。
寄我半幅见两绝,兼之大篇殊纵横。斗室豁然入浩渺,坐间波动烟霞生。
蒋王云仍岂凡骨,一脉来自建康城。杨子相知念衰老,建安回首中原情。
黄山夜泊芦花滩,北斗垂天篷底看。有客吴吟促我兴,调高上彻浮云端。
蛟龙侧耳海波静,猿狖无声山月寒。悠悠半空倏忽堕,金石交音满吾坐。
曲罢始闻新都钟,枫林烟岸闪渔火。今夕佳会复何许,乘秋早发横江舵。
细草春来绿,闲花雨后红。思君不能见,惆怅画楼东。