槿花委露渚莲愁,无复红妆荡小舟。
浓淡云山堪入画,萧闲门径自宜秋。
当时载酒人如鹤,昨夜吹箫月满楼。
鸿雁欲来江欲冷,白蘋风起思悠悠。
人生更代谢,阖辟为之机。盛衰无常理,生死乃其宜。
始来本自无,终往奚足悲。扰扰依形立,百岁以为期。
黾勉返吾初,俟命复奚疑。
江湖肆鲛鳣,沟渎难容身。
人情不千日,世事有两心。
朝暮有显晦,日月常升沉。
天道我欲问,其理幽且深。
天寒苦日短,白露变为霜。行行出门去,周道悠且长。
衰草被荒郊,阴云翳重冈。俯观溪流涸,仰视鸿雁翔。
岂不怀所思,慷慨热中肠。乃知四时间,代谢本寻常。
草阁春深愁未消,日长惟爱木兰桡。大江不尽东流水,暮逐飞花过小桥。
晨兴长意佳,独坐开半扉。池塘澹不流,轻燕帖水飞。
青阳醉万物,随地生光辉。云飞与川驰,何处不生机。
安得浴沂者,浩歌以同归。
壮士三尺剑,思欲从沛公。项籍妇人仁,不足与成功。
乾坤动杀机,惨淡斗蛇龙。纵观天下势,形胜惟关中。
据险临诸侯,孰敢当吾锋。古来豪杰士,不识刀与弓。
良平真壮夫,筹画在心胸。樊灌鹰犬劳,萧何为发踪。
君看帷幄里,实有万夫雄。
凤凰城上驻龙旂,瑞日含光耀紫微。淡荡蒲风初应节,氤氲花气半薰衣。
仗前新筑麒麟苑,云外遥开虎豹围。先看圣孙来试马,指麾兵阵合天机。
鸣箫伐鼓催飞鞚,列阵行云拥翠华。
竞挽雕弓如月满,尽摧杨柳向风斜。
因知上将皆猿臂,总道诸军胜虎牙。
莫羡天山曾献巧,射生今已静胡沙。
朝见芙蓉霜,暮闻梧桐雨。
纵有清夜月,秋光复几许。
宾鸿自北来,野泊未有主。
耿耿银河开,无人见牛女。
老至自悲秋,空阶听蛩语。
流萤照我床,余凉生白皦。
樽中酒不空,与君忘尔汝。