飘零双鬓雪纷纷,笑整南冠带海云。丁令乍归为鹤语,左慈曾化入羊群。
琴调碧玉临流水,酒泛黄花对夕曛。心折时危身似梦,相逢还恐又离分。
经春不到门,衰病老闲官。万虑镇常扫,一身殊自安。
睡浓清梦远,心静草堂宽。马系垂阳下,阴风处处寒。
抱影萧萧昼掩关,竹窗松几墨花寒。双龙气掩青萍剑,五岳光凌紫箨冠。
真幻禅锋惺后悦,赢输弈局静中看。烧灯倚徙悬高榻,细雨霏微鹤梦残。
美女姣幽姿,高阁日初迟。重关鱼钥彻,邃闼捲罗帏。
春风玄禽语,春露丰茸滋。床前濯素手,对镜画蛾眉。
蝉鬓安钿掠,金爵盘青丝。环声振皓腕,飘摇香泽微。
珊瑚交玉佩,明珠翠带垂。娃僮谙细语,保姆警容仪。
静态辞游伴,矜情习礼诗。妙质年三五,令淑国人知。
媒氏徒佻巧,玉帛旷佳期。紫兰开更落,恬坐阅芳时。
儒秩新承檄,都门故饰轮。金尊行底意,红杏雨中春。
学古心为主,忘言教是真。子当驰逸驾,从此养经纶。
美女灿明珠,容光照一室。蕙若拆新霜,芙蓉上初日。
九疑约眉黛,肌肤若冰雪。双鬟揥朝光,清扬散秋月。
丹铅覆不御,藻绘污颜色。皓腕揄檀梭,婀娜当窗织。
褕作百翟文,裳亚缃荷襞。琅玕络外帔,兰茝结衷衵。
凌晨采桑游,薄暮浣纱出。五都竞来睨,荣华生紫陌。
上客绿琴挑,使君五马立。浅笑还深宫,闲邪抱贞一。
敷席礼瑶英,戛拊湘妃瑟。袅袅洞庭波,眇眇愁余目。
轻身波上荇,参差俨相匹。奈何鸩使囮,重以荓蜂诘。
佻巧丹青中,按图坐相失。红颜令人老,美玉令人泣。
寝丘十五城,岂足观荆璧。硕人宽知命,威仪日恂慄。
窈窕浚寂寥,岑岑保昭质。
柴市遗祠凛若生,艰危当日仗忠诚。
衣裁左衽惭相尚,缨结南冠死却荣。
正气自胜牢狱困,飓风偏使乘舆惊。
从容取义真难事,泪落陈编此日情。
闽海遥遥独置州,忽看秋水动扁舟。暂为魏阙三年别,定向吴门十日留。
甲榜尚称新进士,双旌已作古诸侯。公馀独恨诗筒少,为谢同官马少游。
良朋投合真有时,十载闻名不相知。偶尔相逢杨子宅,剧谈浪谑忘还期。
晚合犹胜不相遇,倾肠倒腹忘新故。只道长同蓟北游,何意便向江南去。
君家别业冠江南,枕上青山滴翠岚。密竹繁花迷鸟径,交疏垒榥到鱼潭。
日高酒醒良宾集,翩翩手搦生花笔。险韵押传诗客和,新腔填付歌儿习。
锡泉酒美海螯肥,玉盏金盘列绣帏。颠狂肯问乌巾落,奋掷从教麈尾稀。
朝朝暮暮停车马,娇歌急管催三雅。杯放香泉月并流,曲度南楼云在下。
人生朝露复何疑,君归行乐正及时。醉月醉花从所好,听丝听肉讵言疲。
自歌自吟还自寿,身前之名身后酒。才绝画绝智亦绝,君家名士谁堪偶。
江南乐事难具陈,管领金谷须高人。曹霸丹青何足贵,终日坎壈缠其身。
九十春光将过半,凄凄犹似旧冬天。依稀记得江南景,小扇轻衫戏水边。