茜绯枯紫,更著粉边轻。花如刻缯,叶疑缀玉,色醉还醒。
盈盈开日,爱向闲庭绣户,密翠簇繁英。落还生。偏怜常占春艳,可人闲意幽情。
无那一朝霜露,不堪憔悴付飘零。根枝犹在,待春回,依旧订花盟。
东风吹雨宿尘轻,丱丱村原正晓晴。
远树有花皆辨色,好峰无数不知名。
云开雁鹜横长塞,草绿牛羊上废城。
欲向燕山还极目,夕阳时候更分明。
癸未四月雨,并遗东作忙。盛夏雨不嗣,连月恣恒旸。
邻湖㪺数级,安问陂与塘。高秋报淫雨,宵昼声浪浪。
山村早焦槁,自无卒岁望。原田所灌溉,糜烂无登场。
泽农陷巨浸,什一罹死亡。贫者为耕治,鬻儿营种粮。
乃今益穷迫,骨肉矧异方。富者忧盗贼,扑劫群虎狼。
向闻司租使,适经川泽乡。芃芃赏禾黍,讵信愬灾荒。
三农苦复苦,天高难自明。未论死沟壑,官租何由偿。
仰首向天泣,旻天但苍苍。
荷花荡里采莲归,九龙山头暮霭微。
轻身倚楫下前浦,花气人香逐浪飞。
一束临流四面清,滕王高阁敞秋声。白云带雁归江楚,青草随人入石城。
酒不终杯何处醉,诗因满首已留名。南州亦在孤帆里,怀抱空伤孺子情。
八月今朝十五日,烟霞病叟有遐思。九秋到此平分处,百岁于吾强半时。
好月照怀何皎皎,西风吹鬓且丝丝。生平肮脏知何处,且对清光酌一卮。
不尽青山意,寻幽任所之。溪行三十里,日出几何时。
云响樵何处,钟声寺不知。此中堪小隐,当与古人期。
出山何草草,曾对几黄昏。
落日照行脚,白云空寺门。
拄瓢半死树,乞食三家村。
只在太湖上,水田吹浪痕。
蓬弧六十八回春,潦倒颓龄愧此身。学圃祇期松菊茂,传家岂虑子孙贫。
喜闻翔骑初奔北,愁听长鲸未息尘。但愿太平调玉烛,烟霞高卧庆芳辰。
缆带水中苔,船从树里催。草声听岸过,沙色辨风回。
洲土长崩屋,村山或起台。无论下与上,俱是离家来。