春日曜阳景,荣华何郁郁。峥嵘繁卉菲,葳蕤紫薇簇。
禁光信清遐,兰寮亲直宿。我君感雨露,禋荐信非渎。
龙章翔玉玺,凤仪戒黄屋。流云满灵旂,焱风夹飞毂。
鸣銮发春渚,回旌陟山麓。白日丽兰皋,晨光清
诸生事佔毕,朝夕圣贤书。六经何浩瀚,汗牛与充车。
古人骨已朽,言语皆土苴。吾能得其精,经史糟粕馀。
斲轮解我意,请观无极初。年华如流水,勿自负居诸。
少年学剑术,英风闻九州。慷慨出门去,辞家将远游。
远游欲何之,炎荒为我仇。昨闻遣飞将,召募何时休。
国威有不扬,无乃壮士羞。奋矛如迅湍,拔距踰亭楼。
猛气伏罴虎,腾跃捷猕猴。置身百战场,妻子不顾留。
性命良足怜,聊以纾主忧。挥戈荡蛮烟,饮马江汉流。
馀勇万人贾,雄杰无匹俦。功成献明庭,赐爵位通侯。
葵足祇自卫,焉能拟乔松。畏途更百险,栖迷竟何功。
盛际图报艰,縻禄叨釜钟。徘徊掖垣曙,期吐尺寸胸。
终惭宝燕石,高飞谢群雄。顾兹黑子地,渺渺南溟中。
阃制籍良翰,灵威撼龙宫。夷丑顿屏息,勋名日跻崇。
我归复奚虞,于耜惟明农。西山倚翠壁,鼓缶酬徒庸。
精粗本同贯,治圃如治邦。雨晹卜丰歉,畎亩随南东。
岂曰计口腹,伐檀企遐踪。多君吉甫诵,穆如惠清风。
中岁爱春色,春居无所为。读书花落里,待客燕归时。
午梦炉烟过,晴云阁气知。新香与浮绿,寒煖递相移。
便欲冲霄去,能无恋主情。梦中愁失路,客里得同声。
巢树经春长,归轩一水盈。今宵不成寐,重听九皋鸣。
秋风萧萧兮雁南归。草木摇落兮夕露沾衣。明月皎皎兮照我帷。
蟋蟀在壁兮吟声悲。蹇予山中之人兮猿狖与居。
怅独处此兮情莫能娱。怀佳人兮路修阻而莫随。
涉川无梁兮登山无车。岁冉冉其逾迈兮曷云能来。
回念昔者之欢会兮今焉别离。爱而不见兮使我踌躇。
郊外联佳约,山中结静缘。女墙斜隐雾,人境远生烟。
藉草为茶灶,纫兰当酒钱。平生无长物,一任野情偏。
童仆吾何得,亲知子共舟。翻因同好聚,唤此越乡愁。
跃马轻千里,游山慕九州。平生出处意,思共曩贤谋。
万籁晓俱寂,风泉有远音。偶随清嶂去,因到白云深。
喷薄疑飞雪,冷清可照心。坐来天影澹,一曲韵瑶琴。