入市逢迎傲骨难,逃空放浪野情宽。午窗梦蝶云为榻,春涧饮牛竹作冠。
浊酒无妨邀月饮,古琴未易向人弹。乾坤百态多新巧,白眼将来一幻看。
辋川清致贪看竹,湖上林公好咏梅。问我寒窗何所事,关闽濂洛意徘徊。
妙迹重光系远思,喜传飞羽督新诗。由来芳草酣春日,不是青莲阁笔时。
对饮谩疑仙去杳,朗吟谁信鹤归迟。频年结搆多神斧,铁笛鸣风未可知。
未履江城二十年,崔巍曾历几风烟。不须再问云兼鹤,且看重来吏是仙。
川岳静浮杯影外,楼台新自凯歌前。遥知胜会思灵枣,又见成瓜一度圆。
细雨江城秋澹泊,一樽何处堪携鹤。选胜重来近十年,虚楼视昔还恢廓。
两山矗立谁疏凿,万壑惊趋犹脉络。壮势平吞白帝城,寒光远带湘妃阁。
雕甍绣闼俯苍峰,水波摇泄芙蓉宫。几家弦管廛居密,千里舟航贡道通。
铁笛声孤时对月,蒲帆影乱晚随风。迎门花鼓来仙客,入画青蓑羡钓翁。
把袂同游皆国彦,锦席高张叨我半。凭栏触景各抽毫,摛词谁复过王翰。
楣间高扁少师章,海若天吴骇吾见。中丞更续郢中歌,玉斝琼杯照人面。
况说绥怀动隐忧,民情吏治精而练。二公声望将无同,屹屹斯楼并霄汉。
几年不到层楼上,此日重修喜落成。细雨城中车马迹,夕阳江上棹歌声。
晴川芳草诗应好,玉笛梅花兴独清。一目乾坤万馀里,开筵宁厌酒重行。
秋风日夜清,房栊有佳色。悠然东窗下,落落群松直。
畦蔬荐豆倾尘曲,净榻悬灯护槿扉。栖鸟暮喧林外壑,断虹秋隐石边围。
溪烟漱瀑疏兰若,磴月缘天掠翠微。西浦极看遥埭暗,习风凉露薄沾衣。
鸾鹊天书五色裁,中原使者下天来。白山绿水玄菟境,玉佩琼琚绣虎才。
绝域喜沾新雨露,远人惊见古樽罍。悬知不是乘槎客,肯带葡萄苜蓿回。
率尔成新句,因之寄所思。故人俱可念,生事独多歧。
旅夜惊寒早,乡园返棹迟。塞鸿南去尽,吟望到归期。