年去贫来不自由,暗伤颜面向交游。
他乡且斗孤身健,此日徒悬西壁愁。
纸裹已空难爱惜,瓶储欲罄未知谋。
何缘忽致监河粟,莫是枯鳞尚有求。
百花发时我不发,我若发时都吓杀。
要与西风战一场,遍身穿就黄金甲。
少侍武皇亲幸时,天闲赤骠寻常骑。当围一箭落双隼,万口啧啧称男儿。
天山夜捣单于垒,茐岭朝倾颉利师。琵琶帐底金凿落,刁斗营前铁蒺藜。
穰苴岂解知合变,孙武何曾识偶奇。当时只拟名不朽,誓向藁街悬贼首。
相如白璧还奉君,晋鄙兵符夺悬肘。谩说三徵出草莱,谁誇百步穿杨柳。
运筹不数张文成,决计浪传陈户牖。长笑廉颇惟善饭,也知樊哙徒誇酒。
蹉跎世事若浮云,阃外传喧寂不闻。帐下争趋新号令,道傍谁识旧将军。
对客龙钟羞讲武,逢人磬折学谈文。壁上蟏蛸翳双剑,门前鸟雀散三军。
愿得子方怜老马,还同魏尚叙前勋。
少年重意气,昂首向长杨。射虎眼中刺,摧鹰臂上霜。
肩舆谒轵里,竹笠访田光。坐忆王孙老,萧萧泪数行。
贫贱甘浊世,耻为乡里卑。无家秦剑许,有母严金辞。
燕蓟吊孤竹,葡萄醉月支。封侯千载事,儿女未应知。
诸侯每长跪,北面莫须呼。大泽一竿钓,深山三尺屠。
谈兵触狼食,怒酒折虬须。百岁累累冢,髑髅香不枯。
绣帐长薰鸭,招邻日斗鸡。主依黄歇楚,宾拟孟尝齐。
游去五湖尽,歌残北斗低。生憎说头白,长剑任东西。
百万兵中击柝声,绮裘绣帢入承明。霸亭醉尉休相问,帝遣将军特夜行。
投笔还将注豹韬,报恩宁复恋旌旄。五陵旧职来相讯,指点秋空太白高。
庐山倚南极,乾坤一高邱。绝顶有佳处,可作仙人楼。
诏书命我访奇品,等閒却遂平生游。白鹿洞在五老傍,我来讲席重铺张,青云见彩霞生光。
玉声左右泉不断,我行东峰涧有梁。眼明还直西南望,澄湖烟水俱苍苍。
不知乘舟者谁子,望我应恨天衢长。庐山如庐几万间,与仙作主去复还。
黄尘滔滔似海水,此山即是蓬莱山。载歌唐人诗,我句亦时发。
九江秀色行揽之,楚帆风送飞鸿没。五老五老真有情,万峰之中独自成。
何时拄杖往参立,上呼群仙下紫京。笑攀北斗挽银汉,共洗浊世邻太清。