渔家在何处,松坞枕寒流。况与上方近,时闻清磬幽。
柴门掩村雾,小艇钓江秋。因忆寻槎客,无缘访十洲。
洞江野客半枯槁,只有梅花与倾倒。蹇驴破帽过南村,不为梅花被谁恼。
交情冷淡无人知,怪我凌寒起常早。江头腊月正月间,云里十枝九枝好。
自从作客向天涯,万里风烟迹如扫。是谁写此断肠魂,坐对相思令人老。
可怜两度度春光,不得香名入诗草。今朝试笔为君题,清泪如丝洒元昊。
近水光初见,远山翠亦开。菊华还可采,行客盍归来。
九真之域连南溟,二仪运化山水清。砂乳遥分南斗气,孔翠偏含赤帝精。
羽毛皎皎倾九都,紫茸花点金明珠。光仪色相遥怜尔,曳电飘霞宛相似。
春晴矫入苍梧天,月冷翻回洞庭水。洞庭苍梧满光采,阆岑玄圃空相待。
清梦偏宜琼玉田,閒心最惜温凉海。红鸾舞月共佳期,白鹤冲云更不疑。
长随玉女朝丸药,每看仙人昼赌棋。仙人玉女紫云隈,翠作銮车金作台。
灵椿白榆对结子,八千馀岁仍归来。温伯雪子锦城仙,文藻风流世所贤。
堂上春晖烟雾散,图中珍翼鬼神传。秋风明日叹离居,巫峡吴江万里馀。
愿借交南双锦翼,为传天上玉宸书。
竹树
秋岩有高士,扫石松下坐。忽忆圭峰樵,抱琴欲相过。
岁寒雪月交,夜永龙蛇动。莫将铁笛吹,惊破孤山梦。
暧暧烟际树,悠悠原上村。奇峦羃云脚,激水漱石根。
远色虚难拟,幽襟孤可扪。虽无跻攀侣,兹地足隐沦。
偶坐永清昼,飞轩绝纤尘。亦有南涧翁,问字来相亲。
幽意固可适,子非林下人。