榴娇乍赪颊,柳暗初流汁。湖南去饭牛,饭饱牛耳湿。
炎景困腾腾,嘉宾来得得。同欣节物换,再叹流光急。
艾叶巧成虎,沉香微吐鸭。开轩去屏障,独许庭花幂。
越酒苦醲酽,盏落珊瑚赤。家传苏氏方,颇类吴中白。
岂徒侧君弁,欢赏行堕帻。连槽泻春溜,几夜糟床泣。
瓶罍幸未耻,杯勺岂愁缺。主人不自谋,酝美真为客。
莫厌园蔬贫,明朝肯来集。
生平食字饱,渴饮松煤汁。共压强韵诗,思苦笔未湿。
纷如舟竞渡,红锦志先得。胜事出危险,好语生迫急。
每爱孟东野,铜斗夸射鸭。虽无壮士怀,幽韵写蒙幂。
飞情高鸟堕,洗恨游鲂赤。不独吟者劳,闻歌已头白。
伊余亦何事,肩耸发去帻。胡不日中眠,强效寒虫泣。
灵均去我久,风雅道渐缺。我欲拜低头,谁是词坛客。
何当唤韩孟,去作城南集。
东望乡关各一天,闭门閒坐思悠然。时催节候临端午,地尽江山到醴泉。
往岁忧劳浑是梦,老年眈静似成仙。感怀吟罢无他事,祝颂君王有万年。
鸣箫伐鼓催飞鞚,列阵行云拥翠华。
竞挽雕弓如月满,尽摧杨柳向风斜。
因知上将皆猿臂,总道诸军胜虎牙。
莫羡天山曾献巧,射生今已静胡沙。
凤凰城上驻龙旂,瑞日含光耀紫微。淡荡蒲风初应节,氤氲花气半薰衣。
仗前新筑麒麟苑,云外遥开虎豹围。先看圣孙来试马,指麾兵阵合天机。
二月云烟傍翠岑,百年怀抱故人心。天涯雨色愁羊角,春日风光忆凤林。
孤馆夜寒灯寂寂,小池花好树森森。相逢咫尺人如许,时对音书泪不禁。
江柳依依水国春,眼中时序一番新。未誇石室逢仙客,且喜临邛有故人。
酒盏浸消千古恨,莺花聊伴百年身。韶光转瞬须臾事,莫漫停歌泪满巾。
竹堂之作,爰究爰度。百堵皆兴,其究安宅。
竹堂之成,刻桷丹楹。爰居爰处,既安且宁。
竹堂之深,青青子衿。且以喜乐,鼓瑟鼓琴。
竹堂之幽,以遨以游。寿考维祺,良士休休。
从以孙子,本支百世。明明在天,用锡尔祉。
处处溪边鼓杂钲,木龙吹浪夺龙精。汨罗有策追诗债,屈子无心作怨声。
汉武瓶砂还捕蝎,淮南拌豆欲驱蝇。剪蒲骨肉频斟酒,江上寒峰为送青。
高林深竹气冥冥,野色波光更满停草阁雨晴鸣翡翠,花畦
风暖入蜻蜓。
书成已与山公绝,赋就惟教阿买听。
犹未忘情是杯酒,尚烦邻里致盆瓶。