影冒山河出,光分斗汉微。愁添双杵乱,鸿带数声归。
歌舞高楼近,关山古塞违。不堪江夜寂,何事故清辉。
閒来不忍倚危楼,一度凭高一泪流。极目青山斜照里,寒烟衰草接松楸。
万里新寒袭敝裘,故人何在独登楼。江山摇落愁无际,鸿鹄哀鸣去有求。
北首长安云日暮,西风淮海戍尘秋。谁怀杞国千年虑,目绕碧天空自流。
凭阑一望白云重,松竹萧森裛露浓。
树外连漓流不断,依稀如听秣陵钟。