僵卧闭湥户,端居拥短裘。同云千嶂合,朔气六霙投。
带雨完偏损,牵风落仍浮。轻盈怜舞态,消没似娇羞。
柳絮惊三月,蓬壶梦十洲。无情窥户牖,随意度帘钩。
野径行应断,长江湛不流。远征愁堕指,老去感搔头。
扫径情偏懒,烹茶兴不侔。新诗怀蹇骑,狂叫喜登楼。
秋月迷清昼,天河洗赤陬。影沉知过鹭,声起得眠鸥。
凛凛为谁烈,飘飘不自由。暂因留市郭,终只恋林丘。
阴极亨阳德,光寒夺夜篝。终为江海泽,不作沼池沤。
直拟山川重,应贻鸟鼠愁。太平先有象,孤淡傲无俦。
玄兔迷湥穴,苍鹰懒下鞲。梅姿争自媚,柳脆怯枝柔。
隐几怀中立,浮槎忆子猷。欲披王氏氅,更泛剡溪舟。
寒结浓云布晚空,六花撩乱舞东风。素娥裁剪无多力,青帝陶镕第一功。
岁暮祥开三白好,春回瑞应万方同。丰年有兆群心悦,题咏应惭句未工。
眼看平白失前坡,三日青松奈老何。昨夜东风消不尽,古墙阴处晓犹多。
卸髻娇娥夜卧迟,梨花风静鸟栖枝。
难将心事和人说,说与青天明月知。
越台凄瑟商飙起,山中桂树清于水。泠泠七弦飞霞子,谷音互答松篁裹。
我来元鹤几回翔,风泉万斛倾吾耳。一弹再弹还有情,难将古乐合新声。
此地悠悠今何世,此意寥寥谁与明。酒阑无计能留客,而我携君手不释。
振衣起舞天汉低,击节高歌山月白。嗟子十二始调弦,朝朝梦枕如飞仙。
伯喈叔夜非比肩,琴心独往义农前。二十束带常羁牵,回首风尘空惘然。
披豁为君赓一曲,呜咽沾巾声断续。漫云海上去求师,感君爱君君应知,但记空山落叶时。
齿德俱尊冠百僚,圣恩优宠免趍朝。丹心烱烱云霄上,白发萧萧岁月遥。
弘化已推嘉绩著,论心长遣鄙怀消。明廷倚托今逾重,肯许还山访采樵。
旧业轩岐术,承家复几年。济人咸仰德,医国共推贤。
花满仙林杏,香分橘井泉。九重恩眷厚,四海盛名传。
道傍石壁高崔嵬,上有空洞玲珑开。我行遇雨今寄宿,天气黯黮云徘徊。
洞前秣马洞底卧,蝙蝠飞来虎狼过。滴沥微闻谷溜鸣,凌兢恐踏云根破。
夜深雨逼魂梦寒,意是物外非人间。仆夫未眠告明发,回首但觉苍然山。
未忍罗带解,蟾光满绣扉。情深听玉笛,声隔粉墙儿。
云点行人鬓,相看尽是翁。檐流翻作雨,衫薄尚禁风。
欲混鹅毛白,休迷鹤顶红。梅花惊大晚,春老北枝空。