展开阅读全文
披衣凛中夜,起步祝融巅。
何许冰雪轮,皎皎飞上天。
清光正在手,空明浩无边。
群峰俨环列,玉树生琼田。
白云起我旁,两腑风翩翩。
举酒发浩歌,万籁为寂然。
寄言平生友,诵我山中篇。
展开阅读全文
普庵非相亦非名,达本忘情不见人。
孤月全收无意识,桂轮独耀绝纤尘。
三祗一念汤消雪,万行须臾火烁冰。
到此何劳声色问,共君本自镜圆明。
若将铜器作天真,背黑面青赚学人。
本性如空含万物,妙明寂照岂容尘。
山河石壁三春雾,空色全彰六月冰。
智自圆明非我所,不拘日月定光明。
展开阅读全文
风行水上真文章,不羽不胫游四方。
妙语缀入牙颊香,意有佳客扬其芳。
美君金璧不愿将,多文为富纷储藏。
牙签玉轴缃缥囊,书船贯月飞虹光。
鼎肉试取一脔尝,珠玑璀璨锦绣张。
痴指快读下五行,虎凤蔚跃蛟龙翔。
尚欲效学鸡林商,遍索伟制丰行装。
哲匠谨勿麾门墙,当遣纸价贵洛阳。
展开阅读全文
忆昔儿时衣百花,阿母扶我上戏车。
两岁读书未离乳,书罢寻乳犹归家。
年方十三失阿保,弱冠慈母仙去早。
只今堂上独灵椿,念及庭萱怨露草。
夜来忽梦如儿年,阿保携抱慈母怜。
人生安得常童颠,只作婴儿啼母前。
前日闻君撤瑟初,伤心悲愤不能舒。
平生鲍叔偏知我,垂老庄龙独弃予。
人物风流今已矣,交流零落痛何如。
从兹道义谁相告,每欲临文辄废书。
上得陂陀路转艰,陷轮推马苦难前。
风寒白日少飞鸟,地迥黄沙似涨川。
结草枝梢知里堠,放牛墟落见人烟。
从来天地分中外,今作通逵近百年。
展开阅读全文
山城春半时,底事风作恶。
小隐杜书帷,暗想花萧索。
命驾访林薮,寻芳到丛薄。
漫山粲百英,随分有余乐。
萦回度城阴,徙倚步禅阁。
山僧正斋余,茗椀快新瀹。
壁间有佳句,一诵喜且愕。
登堂陈杯盘,痛饮自谐谑。
新诗恣赓酬,郢匠成妙斲。
忘机物不疑,屋山下乌啄。
松风动豪气,号怒响林壑。
顾我亦楚狂,高兴复谁托。
挥毫属同游,聊共题新垩。
展开阅读全文
淮风情舒舒,楚水日夜流。
风能驾吾帆,水可载我舟。
余归知几时,子望悬百忧。
念我兄弟寡,商参各殊州。
十年不一逢,会合何所由。
幸逢子来归,与我相慰投。
甥儿入吾牵,甥女出吾留。
子吾笑其间,贫不知可愁。
心如熙春阳,乐若醉酒酬。
忆我别子日,将行更逗遛。
泣恐伤子心,泪出仰目收。
别日才几时,别思日九秋。
心随西北风,目望东南楼。
主人仁且贤,怜我羁旅游。
晨粳玉炊香,暮酒金注瓯。
盘蔬罗春青,豆脯兼夕鱐。
为食岂不美,义咽不下喉。
要当归子同,半菽饱亦优。
始予志所学,义当望轲丘。
朅来与世评,众口忽起咻。
尝观世金朱,此道久已偷。
胡为不奋去,附世如赘旒。
而子亦待人,特以贫不谋。
参差两如此,偃蹇势略侔。
要当去引去,逸世出网罘。
遐追避世徒,子与侍巾裘。
吾将亦娶妇,力以石臼求。
贸田结归庐,种树屋四周。
子居课桑蚕,我出鞭耕牛。
教妻绩以筐,使儿饷东畴。
坐笑忘岁时,聚首成白头。
归乎当何时,诗以侑子讴。
女子弄文诚可罪,那堪咏月更吟风。
磨穿铁砚非吾事,绣折金针却有功。
闷无消遣只看诗,不见诗中话别离。
添得情怀转萧索,始知伶俐不如痴。
乱来身世任浮沉,宴豆南州几盍簪。
十顷菰蒲秋向晚,一池烟雨夜来深。
诗成颇复蒙嘉赏,酒熟时须共满斟。
唤取陆郎攜绿绮,小凉同听越江吟。