仙踪久矣闭禅关,忽遇高人唤得还。
创就琳宫依岌页,移来真像带斓斑。
路通远浦重重水,楼倚长松面面山。
酌我一杯如有意,坐令衰脸变朱颜。
奉陪南极老,来慕北山名。
鉴石浓书墨,流觞款叙情。
问谁挹仙袂,我笑缚尘缨。
知是龙门客,终难卧孔明。
今朝社日寒犹力,燕子还寻五柳家。
宰肉不沾吾分薄,强斟聋酒度年华。
小亭夜坐涤炎蒸,顿觉风清趣已成。
数点流萤亭外度,儿童戏逐月边星。
诗是无形画,画是有形诗。
丹青不知老将至,李陵苏武真吾师。
太平本学治礼乐,犹有暇日能临池。
区中孰最奇,庞眉皓首苟住著,
安得一区我安之。
雨柳垂垂叶,风溪澹澹纹。清欢唯煮茗,美味祇羹芹。
饮不遭田父,归无遗细君。东皋农事作,举趾待耕耘。
红桥梅市晓山横,白塔樊江春水生。
花气袭人知骤暖,鹊声穿树喜新晴。
坊场酒贱贫犹醉,原野泥深老亦耕。
最喜先期官赋(fù)足,经年无吏叩柴荆(jīng)。
红桥梅市远处山峦重叠,樊江春水潺潺。
花香扑人,便知天气暖和了;天气晴和,喜鹤的叫声透过树林传出来。
坊场浊酒浅酌难以让人酒醉,农忙时节山林田间农人都在忙着忙耕种。
最使人开心的莫过于赋税交齐,整年都不会有小吏来催租。
坊场:指官设之专卖场。泥,原作“年”,据钱仲联校注本改。
官赋:犹言官课,公家所征之税。荆,原作“门”,据钱仲联校注本改。此诗押八庚韵,作“门”显非。
篱落疏疏一径深,树头新绿未成阴。儿童急走追黄蝶,飞入菜花无处寻。
陇麦欣欣绿,山桃寂寂红。
帆边渔蕝浪,木末酒旗风。
信步随芳草,迷途问小童。
赏心添脚力,呼渡过溪东。
坎坎迎神鼓,儿童喜欲颠。
放翁无社酒,闭户课残编。