舳舻泝隋堤,积潦涵楚甸。
大帆挂长樯,薰飚借良便。
气张中军旗,势疾强弩箭。
浪头喷飞雪,波心落流电。
或如春雷振,又若疾雨溅。
天空文鹢归,珠媚渊龙战。
久来去意切,幸此行色变。
舟子啸引项,挽夫喜盈面。
揭篙无施劳,跃马莫我先。
行吁思景附,坐指交勇羡。
日阴未顷刻,道里历宇县。
津亭倏渡淮,官堠俄入汴。
盛夏草树齐,远水苹藻遍。
晚景稍可爱,少瞬不再见。
我非欲速者,疾目憎转眩。
衣袂聊虚凉,心焉独安宴。
向夕风少休,迟留乐幽倦。
对坐如禅舍,閒烧石乳香。
书看新讲义,药问未传方。
仆语梅花里,僧经竹案傍。
题诗吾岂敢,窗户半吟章。
卢仝陆羽事煎烹,谩自誇张立户庭。别向人间传一法,吾诗便把当茶经。
乃翁未读书功收,大儿收功名□流。
三年刻楮岂无用,一鸣惊人姑少留。
大伸纡爽数应值,但力根本吾何求。
书声夜寻岭猿苦,想见灯火虚堂秋。
林磴诘曲萝茑缠,苍翠逼人诗思鲜。
烟云改变异状出,草树点缀疏花妍。
景好功疑未经涉,路熟忽记曾攀缘。
杖藜兴来不可制,前有百尽风崖泉。
白露洗空河汉浃,耳目莹净无牵埃。
秋声溢出润谷外,野色迸入轩窗来。
多感间吟亦凄婉,自谋和策常迂回。
傲然高视万物表,黄花浊酒聊一咍。
一叶忽惊秋。分付东流。殷(yīn)勤为过白苹洲。洲上小楼帘半卷,应认归舟。
回首恋朋游。迹去心留。歌尘萧散梦云收。惟有尊前曾见月,相伴人愁。
看到叶子落下忽然惊觉秋天到了,这秋色交给了东去的流水。流水殷勤地流过白苹洲,沙洲上有帘幕半卷的小楼,楼中的人应该在识别返回的小舟。
回望之前和友人出游心里依然怀恋,出游的痕迹消失了那份心情却保存了下来。动听的歌曲消散了,美人也不见了,只有饮酒时看到的月亮和以前一样,和人交相愁苦。
分付:意为交给。白苹洲:泛指长满白色苹花的沙洲。
歌尘:形容歌声动听。梦云:战国宋玉《高唐赋》中的人物,所以泛指美女。
旧日方山子,凄凉寄一箪。
虫声来倦枕,秋思入凭栏。
已是肱三折,那堪指一弹。
中宵更风雨,谁念客毡寒。
霜晓月仍残,桐疏凤更单。
已伤春寂寂,还踏夜漫漫。
冻合仙槎路,薰余侍史兰。
那知荀奉倩,体薄不胜寒。
叠嶂矗空青,躯幽共一寻。
苔荒碑意古,茗苦道情深。
有兴梯苍壁,无才咏玉簪。
吟仙何处去,我辈复登临。