万缕纵横如妾恨,一方轻薄似郎恩。多时不系纤腰舞,却对花前拭泪痕。
可到羲皇上,不离方丈间。初无盈把菊,尽日对南山。
当时咏雪句,谁能出其右。
雅人有深致,锦心而绣口。
此事难效颦,画虎恐类狗。
琴弹十八拍,听此双泪流。
一死固已难,万言复谁尤。
九原见卫子,何语可以酬。
白首携一壶,乱流去何之。
妇呼吻欲裂,彼乃昏不知。
箜篌弹复弹,河水风瀰瀰。
忙忙终日暂谈玄,便听闺房恶骂传。
郎婿已灰题柱志,亲闱曾教断机贤。
千村亭榭酒旗杨,收尽山光与水光。
风物到来城郭闹,杖头随处去休忙。
故人为别又经年,几度临风思黯然。
赤县暂陪珠履客,青衫空负小山篇。
壮时之武无能用,老矣扬雄只守玄。
何日西湖追旧约。淡烟疏雨泛湖船。
神君当日蔼民谣,复见君来试割刀。
花下帘栊閒讼牒,柳边亭榭见旌旄。
农桑课最趼丝殿,刍秣征宽骨士高。
泉出后田浑不饮,恐他滴滴是民膏。
煌煌金节按江城,驿路梅花正小春。
闻说争迎来满道,定将可术慰斯民。
憩棠异日夸南国,怀橘归时拜寿亲。
汉泽会看均一路,要令治象复熙淳。