破墨方纨趣向深,烟峦幽景锁冬阴。
溪头雪细春生牖,岩脚风清昼满襟。
千里断云藏片石,一江流水映疎林。
长沙妙迹谁传宝,龙阁精神学士心。
玉虚新殿势巑岏,谁见壶中日月闲。
消尽晓霞无一缕,数声清磬落人间。
若效飞凫客,多惭击剑仙。
闲吟五字句,近得故人编。
方愧雷门鼓,俄挥草圣烟。
侍郎诗思敏,百斛似泉渊。
梨花风动玉阑香,春色沈沈锁建间。
唯有落红官不禁,尽教飞舞出宫墙。
花里宫莺晓未啼,千牛仗下报班齐。
银袍五百趋龙尾,天子临轩赐御题。
舞罢霓裳宝髻垂,桃花扇底暖风吹。
夜深内殿重开宴,手撚灯花画翠眉。
鬓拢春烟湿翠翘,石榴裙幔袅纖腰。
绛唇不敢深深注,却怕香脂污玉箫。
柳带分阴接殿基,笙歌还拥翠华归。
前宫晓赭匀妆脸,别馆春红晒舞衣。
槐影对笼苔点细,桐花西倚夕阳稀。
夜来梦上檀香阁,犹映珠帘避贵妃。
芳草不随春水绿,连山犹带夕阳明。
人生有酒且行乐,休向河梁问子卿。
堂上烬银釭,闺中下罗幕。
思君度遥夕,长於金井索。