寒食春光正好夸,小筵应免负芳华。
清谈且喜交挥尘,赌酒何须要画蛇,
泼火雨余微绿润,落花风急乱红斜。
幕中有客应惆怅,今日全输太守家。
寒食春光正好誇,小筵应免负芳华。清谈且喜交挥麈,赌酒何须要画蛇。
泼火雨馀微绿润,落花风急乱红斜。幕中有客应惆怅,今日全输太守家。
一百五日苦多雨,二十四花能几风。
壮心欲与儿女竞,春事翻成寇盗空。
公私蛙合笙歌里,客主山张图画中。
作意后游仍独醉,西湖莫忘还来翁。
一百六朝花雨过,柳梢犹尔病春寒。
晋官今日炊烟断,并著新晴看牡丹。
自从闽峤至延平,试问归涂第几程。
人向烟岚深处出,鸟依云树密边鸣。
润沾破屐春泥滑,寒入征衫晓雨晴。
多谢山家插杨柳,报侬今日是清明。
宦情随推移,世事分限域。帝城冠盖会,千里或咫尺。
赏僚尽英贤,了事即馀日。念我契阔情,招邀见怀忆。
春事日光辉,湖山好颜色。徐行失前骑,可望不可即。
徜徉大堤上,徙倚长桥侧。游龙䀭生花,意极反寥阒。
山房启烟扉,僧话寄禅寂。同来妙人物,高论倾历历。
朋簪忽逢会,并辔随休适。将军万金园,花竹照燕席。
高情发清旷,绝巘疲危陟。俯视天壤间,锦绣蒙山泽。
太平岂无象,黔首何知德。须臾碧云暮,过羽杯行疾。
投林暝鸦还,隔浦灯火湿。呼车各零乱,红烛明青壁。
良辰尚多欢,整整三分一。后会傥相从,前言未应食。
家轻授鳌灵,不拟再寻盟。
故业成荒址,中心饮恨声。
废兴犹反掌,今古总伤情。
最是初闻处,令人沾欲倾。
杏火烧空泼眼明,游人荡桨渌芜城。山歌惯习吴歈调,水戏终含楚些声。
草满池塘春涨浅,燕归帘幕午风轻。踏青旧约谁能问,已喜年来粥有饧。
正好园林藉落英,细风吹雨湿清明。墙阴旱渴休无赖,自有鸣鸠解唤晴。
碧浪鳞鳞浅见沙,丹枫林里两三家。舟横渡口渔翁醉,梦觉西江芦荻花。