露下多时雁未鸣,数声云外此宵征。北人书到三秋尽,南国弓閒一字横。
孤馆有谁惊好梦,平芦何处起寒更。想应俎上终须免,宜向方塘寄此生。
山寒经月断人行,孤雁噰噰忽一声。
身在异乡兄弟尽,老夫那得易为情。
重云散尽天如镜,寒雁哭霜冬夜永。
欲写相思寄远人,翩翩过尽无留影。
玄质团团玉不如,翠钿小切试昆吾。文园病酒文君老,盍荐芳甘瀹道腴。
去年闻雁江湖边,尔时异乡望白云。今年雁南身更北,可怜送目怀居人。
我生羁旅自南北,雁飞何为亦远役。浮云满天我无翼,相与因风寄消息。
空岩发灵籁,彷佛如风雷。
只疑函宝剑,天遣六丁开。
蜻蜓浦中闻雁声,寒侵短褐客愁生。
忽思大散关头路,雪压蒙毡夜下程。
余年四十九,滥分盆城竹。
悠然望匡庐,秀色良可掬。
缅思二先生,风流昔所独。
紫极感秋吟,北窗和月宿。
兹余还一来,契合若龟卜。
行年适相同,妙语难再复。
杖屦兼经纵,陈迹犹可覆。
怀人放永叹,归欤清睡熟。