山雨无休歇,江云政郁葱。
如何急滩水,更著打头风。
草作伤心碧,花能可意红。
一年春好处,却在道涂中。
今代高人尚子平,风流文釆旧家声。
合於玉筝班中立,却向红莲幕里行。
天色恼人浑欲雪,烛花照别若为情。
日边已辨除书著,莫恋南楼秋月明。
我是蘇州监本獃,與爺上壽獻棺材。
宗室元來是皇族,雨下水從屋上來。
不寄来南录,但传多景诗。
长安分袂后,湘水寄书时。
我欲归三径,君方闻四驰。
未知回首地,宁有盍簪期。
展开阅读全文
我昔少年日,种松满东冈。
初移一寸根,琐细如插秧。
二年黄茅下,一一攒麦芒。
三年出蓬艾,满山散牛羊。
不见十余年,想作龙蛇长。
夜风破浪碎,朝露珠玑香。
我欲食其膏,已伐百本桑。
(煮松脂法,用桑柴灰水。
)人事多乖迕,神药竟渺茫。
朅来齐安野,夹路须髯苍。
会开龟蛇窟,不惜斤斧疮。
纵未得茯苓,且当拾流肪。
釜盎百出入,皎然散飞霜。
槁死三彭仇,澡换五谷肠。
青骨凝绿髓,丹田发幽光。
白发何足道,要使双瞳方。
却后五百年,骑鹤还故乡。
湖上棠阴手自栽,问公更得几回来。
水仙亦恐公归去,故遣双莲一夜开。
诏书行捧缕金笺,乐府应歌相府莲。
莫忘今年花发处,西湖西畔北山前。
忆哭清湘掾,诸孤未里头。
盛年能素节,凛气却清秋。
眼底生刍奠,身前泛柏舟。
无龄还有德,此母不应愁。
旧岁新年来往频,孤標数面便多情。
独将白发三千丈,上到瑶台十二层。
树无一叶万梢枯,活底秋江水墨图。
幸自寒林俱淡笔,却将浓墨点栖乌。
钟阜回头失,方山恋眼寒。似巾檐短帽,如覆玉雕盘。
每恨青苍远,因行反覆看。归时记面目,城里指云端。